ویژگی های شخصیتی مؤمن آل فرعون از دیدگاه روایات

مؤمن آل فرعون علاوه بر قرآن، در احادیث و روایات نیز مورد ستایش قرار گرفته است.

محمد بن ابى ليلى از پيامبر خدا (صلی الله علیه و آله) نقل مى كند: صديقان (كسانى كه پيامبر زمان خود را مخلصانه تصديق كردند)، سه نفر بودند: على بن ابى طالب (علیهما السلام)، حبيب نجار[1] و مؤمن آل فرعون.[2]

يونس بن عمار (كه گويا لكه‏هاى پيسى در چهره‏اش پيدا شده بود)، می گويد: به امام صادق (عليه السّلام) عرض كردم: در باره آنچه در چهره من پيدا شده، مردم گمان می كنند كه خدا بنده‏اى را كه به او توجه دارد به آن مبتلا نمی كند. حضرت فرمود: به تحقيق مؤمن آل فرعون انگشتانش خشک و فلج بود و با دو دستش اشاره می كرد و می گفت: «اى قوم من از رسولان خدا پيروى كنيد».[3]

[1]. حبيب نجار همان مؤمن آل يس است كه در انطاكيه اول بار به فرستادگان شمعون الصفا وصى عيسى كه رتبه پيغمبرى داشتند ايمان آورد در تفسير كاشفى می گويد جيب نجار در بيابان چوپانى گوسفندان مى‏كرد كه رسولان به او برخوردند از آنها پرسيد براى چه آمديد؟ گفتند: براى دعوت گمراهان به خداپرستى، از آنها دليل خواست، پسر بيمار او را شفا دادند و به آنها ايمان آورد و او را صاحب يس خوانند، صدوق، خصال، ترجمه كمره‏اى‏، محمد باقر، ج 1، ص 174، ناشر: انتشارات كتابچى‏، چاپ اول، تهران، 1377 ش‏‏.

[2]. صدوق، محمد بن على، خصال، محقق / مصحح: غفارى، على اكبر، ج 1، ص 184.

[3]. كلينى، محمد بن يعقوب، کافی، محقق / مصحح: غفارى على اكبر و آخوندى، محمد، ج 2، ص 259.