searchicon

کپی شد

ویژگی های دين مرسل

ویژگی های دین مرسل به شرح زیر است:

1. واقعيت تاريخى اديان، به شهادت تاريخ و قرآن،گواه صادقى بر تعدد اديان مُرسَل به تعداد رسولان الهى است. در اينجا مراد از رسول، «نبىّ صاحب شريعت و مأمور به ابلاغ آن» مى‏باشد.[1]

2. دين مُرسَل، معلول نيازمندى بشر به پيام الهى است. از اين رو، در گذشته طبق مقتضيات دوره‏ها و زمان‏ها اين پيام تجديد مى‏شده است.[2] با اين وصف، هر چند منشأ دين مرسل و منبع آن، دين نفس الامرى است و دين نفس الامرى فاقد عناصر موقعيتى مى‏باشد، ولى دين مُرسَل، به تناسب مقتضيات نسلى كه براى آنها ارسال شده و موقعيت زمانى و مكانى مخاطبان، مشتمل بر عناصر موقعيتى، افزون بر عناصر جهان‏ شمول است. از سوى ديگر، امكان دارد، دين مُرسَل برخى از عناصر دين نفس‏الامرى را در برداشته باشد، همچنان كه ممكن است، تمامى آن را شامل شود.

3. راه كشف دين مُرسَل نقل معتبر است و اگر عقل چيزى را كشف كرد كه در دلايل نقلى دين مُرسَل هم وجود داشت،امكان ارشادى بودن آن دليل نقلى وجود دارد.

4 – دين مُرسَل چون از طريق انبيا به دست مردم مى‏رسد،به ويژگى‏ هاى رسول، از حيث مراتب معنوى و خصوصيات آن مردم و محدودۀ زمانى و مكانى آن پيام بستگى دارد. هر چه رسول از مراتب بالاترى برخوردار باشد، حظّ و بهره ای بيشتر از دين نفس الامرى به وسيله وحى نصيب او خواهد شد و هر چه مردمی که مخاطب پيام اند، داراى توانايى فرهنگى بالاتر و پذيرش افزون‏تر باشند، بهره‏ بيشترى از دين نفس الامرى از طريق نقل به آنها خواهد رسيد و هر چه گستره‏ زمانى و مكانى دين مرسل افزون‏تر باشد و مخاطبان بيشترى را در زمان‏ها و سرزمين‏هاى گوناگون در برگيرد، در بردارنده‏ عناصر بيشترى از دين نفس الامرى خواهد بود.[3]


[1]. شهيد مطهرى از آن به «نبوّت تشريعى» ياد مى‏كند. (ر.ك: شهید مطهری، مرتضی، ختم  نبوّت،  ص34، انتشارات صدرا، تهران، چاپ دهم، 1375ش).

[2]. همان.

[3] . هادوی تهرانی، مهدی، ولایت و دیانت، ص 20، مؤسسه فرهنگى خانه خرد، قم، چاپ پنجم، 1389ش.