کپی شد
ویژگی های دين مرسل
ویژگی های دین مرسل به شرح زیر است:
1. واقعيت تاريخى اديان، به شهادت تاريخ و قرآن،گواه صادقى بر تعدد اديان مُرسَل به تعداد رسولان الهى است. در اينجا مراد از رسول، «نبىّ صاحب شريعت و مأمور به ابلاغ آن» مىباشد.[1]
2. دين مُرسَل، معلول نيازمندى بشر به پيام الهى است. از اين رو، در گذشته طبق مقتضيات دورهها و زمانها اين پيام تجديد مىشده است.[2] با اين وصف، هر چند منشأ دين مرسل و منبع آن، دين نفس الامرى است و دين نفس الامرى فاقد عناصر موقعيتى مىباشد، ولى دين مُرسَل، به تناسب مقتضيات نسلى كه براى آنها ارسال شده و موقعيت زمانى و مكانى مخاطبان، مشتمل بر عناصر موقعيتى، افزون بر عناصر جهان شمول است. از سوى ديگر، امكان دارد، دين مُرسَل برخى از عناصر دين نفسالامرى را در برداشته باشد، همچنان كه ممكن است، تمامى آن را شامل شود.
3. راه كشف دين مُرسَل نقل معتبر است و اگر عقل چيزى را كشف كرد كه در دلايل نقلى دين مُرسَل هم وجود داشت،امكان ارشادى بودن آن دليل نقلى وجود دارد.
4 – دين مُرسَل چون از طريق انبيا به دست مردم مىرسد،به ويژگى هاى رسول، از حيث مراتب معنوى و خصوصيات آن مردم و محدودۀ زمانى و مكانى آن پيام بستگى دارد. هر چه رسول از مراتب بالاترى برخوردار باشد، حظّ و بهره ای بيشتر از دين نفس الامرى به وسيله وحى نصيب او خواهد شد و هر چه مردمی که مخاطب پيام اند، داراى توانايى فرهنگى بالاتر و پذيرش افزونتر باشند، بهره بيشترى از دين نفس الامرى از طريق نقل به آنها خواهد رسيد و هر چه گستره زمانى و مكانى دين مرسل افزونتر باشد و مخاطبان بيشترى را در زمانها و سرزمينهاى گوناگون در برگيرد، در بردارنده عناصر بيشترى از دين نفس الامرى خواهد بود.[3]
[1]. شهيد مطهرى از آن به «نبوّت تشريعى» ياد مىكند. (ر.ك: شهید مطهری، مرتضی، ختم نبوّت، ص34، انتشارات صدرا، تهران، چاپ دهم، 1375ش).
[2]. همان.
[3] . هادوی تهرانی، مهدی، ولایت و دیانت، ص 20، مؤسسه فرهنگى خانه خرد، قم، چاپ پنجم، 1389ش.