کپی شد
ویژگی‌های علمی آیت الله بروجردی
مرحوم آیت الله بروجردی، دارای ویژگی‌های علمی متعددی بودند که به چند مورد از آن‌ها اشاره می‌شود:
الف) گستردگی معلومات
شهید مطهری در این باره گفته است: «آقای بروجردی در فقه و اصول، مرد فوق‌العاده متبحر و صاحب‌نظری بود و بر تفاسیر قرآن هم مسلط بود و بیش از نصف قرآن را حفظ بود. ادبیات عربش فوق‌العاده خوب بود. انسان باور نمی‌کرد که یک مرد فقیه، به ادبیات فارسی هم این چنین مسلط باشد. گاه می‌شد که به یک مناسبتی، شعری از مولوی یا حافظ می‌خواند. انسان می‌فهمید که او تا بر اینها مسلط نباشد، نمی‌تواند اینها را به یک مناسبتی در جای خود بخواند. در اطلاعات تاریخی هم خوب بود».[1]
«مرحوم آقاى بروجردى يكى از امتيازاتى كه بر همه داشت و كسى در اين قضيه رقيب او نبود، اين بود كه بر مسایل فقهى حتى از جنبه تاريخى احاطه داشت، يعنى آن زمان‌ها را مىشناخت، رجال و راوی‌ها را شخصاً مىشناخت كه او اهل چه شهرى بوده، در آن شهرى كه او بوده چه فقهايى بودهاند و چه مسایلى در آن جوّ مطرح بوده است».[2]
ب) اهل فکر و ابتکار
استاد مطهری در این باره می‌گوید: از آقای بروجردی اغلب ایراد می‌گرفتند که کم استاد دیده، و از نظر ما حُسنش همین بود که خیلی استاد ندیده بود. ]البته[ ایشان هم کم استاد ندیده بود. ده دوازده سال، استادهای درجه اول دیده بود؛ هفت هشت سال نجف، و سه چهار سال اصفهان استاد دیده بود، ولی نجفی‌ها قبولش نمی‌کردند و می‌گفتند این استاد کم دیده، مثلاً باید سی سال استاد دیده باشد. و ]البته[ به همین دلیل که کمتر استاد دیده بود، ابتکارش از اغلب آن عالمان بیشتر بود؛ یعنی فکر می‌کرد [و] مسایلى كه مطرح كرده مسایلى است كه خودش فكر مىكرد، چون مجال فكر كردن داشت.[3]
ج) حافظه قوی
آیت الله فاضل لنکرانی در این باره بیان می‌دارد: حافظه ایشان از عجایب روزگار بود. با آن‌که پرمطالعه بود، ولی همه آن‌چه را که خوانده بود و می‌خواند، به خوبی در حافظه خویش نگه می‌داشت. شواهد در زندگی ایشان بر این ادعا بسیار است.[4]
[1]. مطهری، مرتضی، مجموعه آثار استاد شهيد مطهرى، ج 13، ص 427؛ ابراهیم‌پور، ابراهیم، اسوه مرجعیت: ویژه‌نامه آیت‌الله‌العظمی بروجردی، تهیه‌کننده: مرکز پژوهش‌های اسلامی صدا و سیما، ص 19.
[2]. مجموعه آثار استاد شهيد مطهرى، ج 15، ص 467.
[3]. همان، ج 22، ص 528.
[4]. اسوه مرجعیت: ویژه‌نامه آیت‌الله‌العظمی بروجردی، ص 20.