ویژگی‌های شخصیتی ادریس بن عبدالله

ادریس بن عبدالله از اصحاب امام صادق (علیه السلام)،[1] فردی فاضل، زاهد، پرهیزکار، عالم، صالح و در مسیر اهل بیت اطهار (علیهم السلام) بود.[2] او شخصی شجاع و دلیر بود؛ به همین جهت توانست شهرهاى مغرب؛ از جمله فاس و تلمسان را به تصرف در آورد[3] و موفق شد اولین دولت از خاندان پیامبر (صلی الله علیه و آله و سلم) را بعد از دولت معصوم، در آن سرزمین برپا کند.[4] ادریس در تلمسان بعد از بیعت اهالی، دستور ساختن مساجد را داد و به تعلیم قرآن همت گمارد.[5]

[1]. خویى، سید ابو القاسم، ‌معجم رجال الحدیث، ج 3، ص 11؛ دانشکیا، محمد حسین، وضعیت و نقش دولت ادریسیان در تمدن اسلامی، فصلنامه علمی پژوهشی شیعه شناسی، دوره 15، شماره 59، ص 80.

[2]. ویکی فقه، به نقل از ذریه امام هادی ابراهیم، کتاب هدایة الراغبین الی المذاهب العترة الطاهرین، ج ۱، ص ۲۵۰، مرکز اهل بیت للدراسات الاسلامیه، سال ۱۴۲۳.

[3]. پایگاه جامع فرق، ادیان و مذاهب.

[4]. وضعیت و نقش دولت ادریسیان در تمدن اسلامی، ص 80.

[5]. همان، ص 85.