ولادت حضرت علی (علیه السلام) در کعبه

یکی از جریانات اعجاز گونه ای که در کعبه رخ داده و مورد اتفاق همه شیعیان و برخی از عالمان اهل سنت[1] می باشد، ولادت حضرت علی (ع) در خانه کعبه است.

این قضیه در منابع معتبر شیعی این گونه آمده است:

ابن شاذان می­گوید: ابراهیم بن علی از امام صادق (ع)، ایشان هم از پدرانش نقل می کند که فرمودند: عباس بن عبد المطلب و یزید بن قعنب با گروهی از بنی هاشم و عبد العزّی در کنار خانۀ خدا نشسته بودند. در این هنگام فاطمه بنت اسد مادر امیرالمؤمنین (ع) که در ماه نهم حاملگی بود و زمان وضع حملش فرارسیده بود، وارد مسجد الحرام شد و گوشۀ پرده خانه را گرفت و بالا انداخت و عرض کرد: خداوندا من به تو و به چیزی که فرستاده­ات آورده و به همۀ پیامبران و همۀ کتاب­هایی که فرستادی و به سخنان جدّم ابراهیم (ع) که خانۀ عتیق را بنا نهاد، ایمان دارم، پس به حق این خانه و کسی که آن را بنا نهاد و به حق این فرزندی که در شکم دارم که با من حرف می زند و با صحبت هایش همدم شده ام و  ایمان دارم که او یکی از نشانه ها و حجت های تو است، از تو می خواهم که این زایمان را بر من آسان گردانی.

عباس بن عبد المطلب و یزید بن قعنب گفتند: زمانی که فاطمه این گونه سخن گفت و دعا نمود، خانه (کعبه) را دیدیم که از پشت باز شد و فاطمه به درون رفت و از چشم ما ناپدید شد و دوباره آن جا به هم آمد و بسته شد. ما خواستیم که در را باز کنیم که برخی از زنان وارد شوند، نتوانستیم و دانستیم که این امر خداوند است. فاطمه سه روز در آن جا ماند و اهل مکه و زنانشان همه از این سخن می گفتند، بعد از سه روز دیوار خانه از همان محلی که فاطمه وارد شده بود،باز شد و فاطمه در حالی که علی (ع) را در بغل داشت خارج شد. [2]

اين فضيلتى است كه گوش دشمنان او، از شنيدنش ابا دارد و كسانى كه بر مجد و بزرگى او حسد مى‏ورزند، براى نابودى آن تلاش مى‏كنند.