ولادت امام علی (علیه السلام) و شکاف کعبه

راویان و مورخان شیعه و اهل سنت معتقد هستند که معجزه شکاف دیوار کعبه، هنگام ورود فاطمه بنت اسد؛ مادر امیرالمؤمنین (علیه السلام)، به خانه خدا، یقینی است و تولد حضرت علی (علیه السلام) در داخل کعبه انجام گرفته است، اما با توجه به تخریب و تجدید بنای کعبه[1] در سال‌های بعد از ولادت و زندگی حضرت علی (علیه السلام)، به طور طبیعی باید آثار شکاف به وجود آمده از بین رفته باشد، ولی این اهمیتی ندارد؛ زیرا آن چه مهم است، اصل اعجاز شکاف دیوار کعبه است که به طور حتم به وقوع پیوسته و منابع معتبر شیعه و اهل سنت آن را به وفور بیان کرده اند.[2] این حقیقتی است که کسی نمی تواند منکر آن شود و آن چه که شیعه به آن می‌بالد این است که این معجزه از آنِ کسی است که او یگانه مولود کعبه است و شیعه مفتخر به پیروی از او است.[3]

 .[1] تاريخ و منابع اسلامى به ما مى‏گويد: خانه كعبه به دست آدم (علیه السلام) ساخته شد و سپس در طوفان نوح آسيب ديد و به وسيله ابراهيم خليل و فرزندش اسماعیل (علیهما السلام) تجديد بنا شد. بعد از او قومى از عرب جُرهُم (قومی از یمن که به مکه آمدند و حضرت اسماعیل (علیه السلام) با زنی از این قوم ازدواج کرد)، آن را بازسازی كردند، و باز روزگار آن را ويران كرد، عمالقه (قومی از عاد) براى بار سوم آن را تجدید بنا كردند. تجدید بنای بعدی کعبه توسط قصی بن کلاب از اجداد رسول خدا (صلی الله علیه و آله) و بعد از او پنج سال قبل از بعثت، توسط طوایفی از قريش صورت گرفت. در مرحله بعد، کعبه در جنگ بین سپاهی از جانب یزید بن معاویه با عبدالله بن زبیر آسیب دید و وقتی جنگ با مرگ یزید خاتمه یافت، توسط عبدالله بن زبیر به شکل خاصی بازسازی شد. بعد از آن كه عبد الملک مروان متولى امر خلافت شد، حجاج بن يوسف به دستور عبدالملک، خانه‏ کعبه را كه عبد اللَّه بن زبیر ساخته بود خراب نموده به شكل قبلى‏اش برگرداند. وضع كعبه بدين منوال باقى بود، تا آن كه سلطان سليمان عثمانى در سال نهصد و شصت، روى كار آمد، سقف كعبه را تغيير داد و چون در سال هزار و بيست و يک هجرى، احمد عثمانى متولى امر خلافت گرديد، مرمت‏هايى در كعبه انجام داد، امّا سيل عظيم سال هزار و سى و نه، بعضى از ديوارهاى سمت شمال و شرق و غرب آن را خراب كرده بود. سلطان مراد چهارم، يكى از پادشاهان آل عثمان دستور داد آن را ترميم كردند و كعبه، ديگر تا امروز دستكارى نشده است. ر.ک: بحرانی، سید هاشم، تفسیر البرهان، ج 1، ص 661، ح 36؛ طباطبایى، سید محمد حسین، المیزان فى تفسیر القرآن، ترجمه: موسوی همدانی، سید محمد باقر، ج 3، ص 555؛ مکارم شیرازی، ناصر، تفسیر نمونه، ج ‏1، ص 454 و 455.

.[2] ر.ک: حاکم نیشابوری، محمد بن عبدالله؛ المستدرک علی الصحیحین؛ تحقيق: عطا، مصطفى عبد القادر، ج 14، ص 90، ح 6084؛ گنجی شافعی، محمد بن یوسف، كفایة‌ الطالب فی مناقب علی بن أبی طالب، ص 407؛ ابن صباغ مالکی، على بن محمد، الفصول المهمة في معرفة الأئمة (عليهم السلام)، ج 1، ص 171 و 172؛ مفید، محمد بن محمد، الإرشاد فی معرفة حجج الله على العباد، ج ‏1، ص 5؛ صدوق، محمد بن على، معاني الأخبار، محقق: غفارى، على اكبر، ص 62‏؛ طبرى (عماد الدین)، محمد بن ابى القاسم، بشارة المصطفى لشيعة المرتضى، ص 7 و 8؛ اربلى، على بن عيسى‏، كشف الغمة في معرفة الأئمة، ج 1، ص 79 و 80؛ شوشتری، قاضى نور الله، إحقاق الحق و إزهاق الباطل، ج 5، ص 56 و 57.

.[3] ر.ک: سایت اسلام کوئست، نمایه: «روز ولادت حضرت علی (علیه السلام) و شکاف کعبه».