کپی شد
وقوع اختلاف و درگیری‌های شدید در آخرالزمان
یکی از آسیب های آخرالزمان، اختلاف ها و درگیری های فراوان میان گروه های گوناگون است :
در روایت ابی الجارود از امام باقر (علیه السلام)، این آیه سوره انعام «بگو: او تواناست كه بر شما عذابى از بالا بفرستد»، این گونه تفسیر شده: منظور، دود و صیحه آسمانی است، و مراد از «يا از زیر پاهایتان (عذاب) فرستد»، عذاب فرو بردن در زمین است، و منظور از «يا شما را به صورت دستههاى پراكنده به جان هم اندازد»، اختلاف در دین و طعن و رد بعضی از شما نسبت به بعض دیگر است، و مراد از «بعضى را به عذاب بعضى گرفتار كند»[1] کشتن عده ای از شما عده دیگر است. آن گاه امام (علیه السلام) می‌فرماید: و همه این گرفتاری ها در اهل قبله (مسلمانان) رخ می‌دهد».[2]
در روایت دیگری از أبي الجارود از امام باقر (علیه السلام) درباره آیه شریفه «إِنَّ اللَّهَ قادِرٌ عَلى أَنْ يُنَزِّلَ آيَةً»؛[3] «خداوند، قادر است كه نشانهاى نازل كند» نقل شده که فرمود: به زودی خداوند در آخر الزمان به شما آياتی نشان خواهد داد که بعضی از آنها عبارتد از: جنبنده در زمین، دجال، نزول عيسى بن مريم (علیهما السلام) و طلوع خورشید از مغرب.[4] روشن است که ماهیت ظهور دجال، اختلاف و درگیری شدید است.
امام محمد باقر (علیه السلام) می‌فرماید: از حضرت امير المؤمنين (علیه السلام) از اين آيه «فَاخْتَلَفَ الْأَحْزابُ مِنْ بَيْنِهِمْ»،[5] «احزاب با هم اختلاف پيدا كردند»، سؤال شد، حضرت فرمود: با ديدن سه علامت منتظر فرج باشيد. راوى عرض كرد: يا اميرالمؤمنين آنها چيستند؟ فرمود: اول اختلافى كه در بين اهل شام پديد مىآيد. دوم، پرچمهاى سياه از خراسان و سوم، وحشتى در ماه رمضان. عرض شد: وحشت در ماه رمضان چيست؟ فرمود: مگر نشنيدهايد فرمايش خداى تعالى را در قرآن: «إِنْ نَشَأْ نُنَزِّلْ عَلَيْهِمْ مِنَ السَّماءِ آيَةً فَظَلَّتْ أَعْناقُهُمْ لَها خاضِعِينَ»؛[6] «اگر بخواهيم، معجزهاى از آسمان بر آنان فرود مىآوريم، تا در برابر آن، گردن‌هايشان خاضع گردد»، آن همان نشانهاى است كه دوشيزگان را از پس پردههاشان بيرون می‌كشد و خفتگان را بيدار و بيدار را به وحشت اندازد.[7]
[1]. انعام، 65.
[2]. «و في رواية أبي الجارود عن أبي جعفر (علیه السلام) في قوله «هُوَ الْقادِرُ عَلى أَنْ يَبْعَثَ عَلَيْكُمْ عَذاباً مِنْ فَوْقِكُمْ» هو الدخان و الصيحة «أَوْ مِنْ تَحْتِ أَرْجُلِكُمْ» و هو الخسف «أَوْ يَلْبِسَكُمْ شِيَعاً» و هو اختلاف في الدين و طعن بعضكم على بعض «وَ يُذِيقَ بَعْضَكُمْ بَأْسَ بَعْضٍ» و هو أن يقتل بعضكم بعضا، و كل هذا في أهل القبله». قمى، على بن ابراهيم، تفسير قمى، تحقيق: موسوى جزايرى، سيد طيب، ج 1، ص 204.
[3]. انعام، 37.
[4]. تفسیر قمی، ج 1، ص 198.
[5]. مریم، 37.
[6]. شعراء، 4.
[7]. نعمانى، محمد بن ابراهيم، الغيبة للنعماني، محقق: غفارى، علىاكبر، ص 251 و 252؛ مجلسى، محمد باقر، بحار الأنوار، محقق: جمعی از محققان، ج 52، ص 229 و 230.