وفات ناصر کبیر (اطروش)

ناصر کبیر، در اواخر عمر، از سیاست و جنگ و حکومت، کناره‌گیری کرد و خود به زهد و پارسایی، ارشاد خلق، تدریس و آبادانی شهرها گذراند. وی سرانجام پس از سه سال و سه ماه حکومت در شب جمعه، ۲۵ شعبان سال ۳۰۴ ق، در حال سجده، در سن 74 سالگی و در شهر آمل دارفانی را وداع گفت و در همان شهر نیز دفن گردید.[1]

[1]. ناطق بالحق، یحیی بن حسین، الإفادة فی تاریخ الائمة السادة، تحقیق: رحمتی، محمدکاظم، ص ۶۱؛ محلی، حُمید بن احمد، الحدائق الوردیة فی مناقب ائمة الزیدیة، تحقیق: المحطوری الحسنی، مرتضی بن زید، ج ۲، ص ۷۸؛ صابی، ابراهیم بن هلال، المنتزع من الجزء الاول من الکتاب المعروف بالتاجی فی اخبار الدولة الدیلمیة (در اخبار ائمة الزیدیة فی طبرستان و دیلمان و جیلان)، تحقیق و ترجمه: ویلفرد مادلونگ، ص ۳۳؛ اصفهانی، حمزة بن حسن، تاریخ سنی ملوک الأرض و الانبیاء علیهم الصلوة و السلام، ص ۱۷۵؛ ابن ابی الحدید، عبدالحمید بن هبة الله، شرح نهج البلاغة، تحقیق: محمد ابوالفضل ابراهیم، ج ۱، ص ۳۲ و ۳۳؛ برگرفته از: ویکی شیعه؛ موسوی‌نژاد، سید علی، مجموعه مقالات همایش بین‌المللی ناصر کبیر و رسالت علمای اسلام در جهان امروز با تکیه بر آموزه‌های نهج البلاغه و صحیفه سجادیه، ص 35.