کپی شد
وفات علی بن محمد سمری
بر اساس توقیعی که از جانب امام زمان (علیه السلام) به علی بن محمد رسیده، تاریخ وفات وی پیش‌بینی شده‌بود.[1]
در باره تاریخ وفات نائب چهارم برخی سال وفات وی را 328 قمری می‌دانند، بعضی نیز سال وفاتش را 329 قمری می‌دانند.
مرحوم طبرسی می‌گوید: … سمری در نیمه شعبان سال 328 قمری درگذشت.[2]
راوندی (رحمه الله) نیز وفات نائب چهارم را سال 328 قمری می‌داند. وی می‌گوید: ابو الحسن سمرى (وكيل حضرت مهدی (عجّل اللَّه تعالى فرجه الشريف)) در نيمه شعبان سال 328 قمری درگذشت.[3]
اما برخی دیگر تاریخ وفات وی را سال 329 قمری می‌دانند و همین قول شهرت دارد.
شیخ صدوق می‌گوید: على بن محمد سمرى و كلينى و (علی بن حسین بن موسی بن بابویه)؛ پدر صدوق هر سه نفر در سال 329 قمری رحلت نمودند.[4]
شيخ طوسى می‌گويد: حسين بن ابراهيم از ابو العباس محمد بن نوح از ابو نصر هبة اللَّه بن محمد كاتب براى من نقل كرد كه گفت: آن بزرگوار (علی بن محمد سمری) در سال 329 قمری وفات يافت.[5]
سید بن طاوس می‌گوید: وفات على بن محمد سمرى در شعبان سال سيصد و بيست و نه قمری بوده است.[6]
با توجه به تاریخ وفات حسین بن روح که سال 326 قمری می‌باشد، بنابر گزارش طبرسى و راوندی که سال وفات سمرى را 328 قمری نقل كرده‌اند مدت نیابت سمری دو سال مىشود، اما بنابر گزارش دیگران که سال 329 قمری را سال وفات سمری گزارش کرده اند، مدت نیابت سمری سه سال مىشود.
[1] . طبرسى، احمد بن على، احتجاج، جعفرى، بهراد، ج 2، ص 602 و 603.
[2] . طبرسی، فضل بن حسن، إعلام الورى بأعلام الهدى، محقق / مصحح: مؤسسة آل البيت، ص 445.
[3] . راوندی، قطب الدین، الخرائج و الجرائح، ج 3، ص 1128؛ راوندی، قطب الدین، الخرائج و الجرائح (جلوههاى اعجاز معصومين عليهم السلام)، محرمی، غلامحسن، ص 783.
[4] . صدوق، محمد بن علی، إعتقادات الإمامية، حسنى، محمدعلى، مقدمه، ص 3.
[5] . طوسی، محمد بن حسن، كتاب الغيبة للحجة، محقق / مصحح: تهرانى، عباد الله و ناصح، على احمد، ص 396.
[6] . سيد ابن طاووس، علی بن موسی، كشف المحجة لثمرة المهجة، محقق / مصحح: حسون، محمد ص 220.