وفات علی بن محمد سمری

بر اساس توقیعی که از جانب امام زمان (علیه السلام) به علی بن محمد رسیده، تاریخ وفات وی پیش‌بینی شده‌بود.[1]

در باره تاریخ وفات نائب چهارم برخی سال وفات وی را 328 قمری می‌دانند، بعضی نیز سال وفاتش را 329 قمری می‌دانند.

مرحوم طبرسی می‌گوید: … سمری در نیمه شعبان سال 328 قمری درگذشت.[2]

راوندی (رحمه الله) نیز وفات نائب چهارم را سال 328 قمری می‌داند. وی می‌گوید: ابو الحسن سمرى (وكيل حضرت مهدی (عجّل اللَّه تعالى فرجه الشريف)) در نيمه شعبان سال 328 قمری درگذشت.[3]

اما برخی دیگر تاریخ وفات وی را سال 329 قمری می‌دانند و همین قول شهرت دارد.

شیخ صدوق می‌گوید: على بن محمد سمرى و كلينى و (علی بن حسین بن موسی بن بابویه)؛ پدر صدوق هر سه نفر در سال 329 قمری رحلت نمودند.[4]

شيخ طوسى می‌گويد: حسين بن ابراهيم از ابو العباس محمد بن نوح از ابو نصر هبة اللَّه بن محمد كاتب براى من نقل كرد كه گفت: آن بزرگوار (علی بن محمد سمری) در سال 329 قمری وفات يافت.[5]

سید بن طاوس می‌گوید: وفات على بن محمد سمرى در شعبان سال سيصد و بيست و نه قمری بوده است‏.[6]

با توجه به تاریخ وفات حسین بن روح که سال 326 قمری می‌باشد، بنابر گزارش طبرسى و راوندی که سال وفات سمرى را 328 قمری نقل كرده‌اند مدت نیابت سمری دو سال مى‌‏شود، اما بنابر گزارش دیگران که سال 329 قمری را سال وفات سمری گزارش کرده اند، مدت نیابت سمری سه سال مى‏‌شود.

 [1] . طبرسى، احمد بن على، احتجاج، جعفرى، بهراد، ج ‏2، ص 602 و 603.

[2] .  طبرسی، فضل بن حسن، إعلام الورى بأعلام الهدى، محقق / مصحح: مؤسسة آل البيت‏، ص 445.

[3] . راوندی، قطب الدین، الخرائج و الجرائح، ج ‏3، ص 1128‏؛ راوندی، قطب الدین، الخرائج و الجرائح (جلوه‏‌هاى اعجاز معصومين عليهم السلام)، محرمی، غلامحسن، ص 783‏.

[4] . صدوق، محمد بن علی، إعتقادات الإمامية، حسنى، محمدعلى، مقدمه، ص 3.

[5] . طوسی، محمد بن حسن، كتاب الغيبة للحجة،  محقق / مصحح: تهرانى، عباد الله و ناصح، على احمد، ص 396.

[6] . سيد ابن طاووس، علی بن موسی، كشف المحجة لثمرة المهجة، محقق / مصحح: حسون، محمد ص 220‏.‏