وفات سهل بن حنیف

سهل بن حنيف پس از یک عمر ایثار، جهاد و از خود گذشتگی در سال سی و هشت قمری در کوفه از دنیا رفت؛[1] چون سهل بن حنيف درگذشت جسدش را در رحبه به حضور على (علیه السلام) بردند[2] و امام (علیه السلام) بر او نماز گزارد[3] و در نمازش شش[4] یا پنج تکبیر گفت.[5] برخی نیز گفتند آن‌حضرت (عليه السّلام) هفت تكبير بر جنازه ابن حنيف گفتند، و فرمود: اگر هفتاد تكبير هم بگويم او شايسته است.[6]

در روايت ديگرى از امام صادق (عليه السّلام) روايت شده كه على (عليه السّلام) پنج تكبير بر جنازه سهل بن حنيف كه از مجاهدان جنگ بدر بود گفتند، بعد چند قدم او را بردند و بار ديگر بر زمين نهادند و پنج تكبير گفتند، و اين كار را تكرار كردند، تا آن‌گاه كه بر وى بيست و پنج تكبير گفتند.[7]

برخى از اين كار (تکبیر زیاد) تعجب كردند، گفته شد بدان جهت است كه بدرى بوده است. راوی می‌گويد: چون به جبانه رسيديم قرظة بن كعب انصارى همراه تنى چند رسيدند و گفتند: اى امير مؤمنان نتوانستيم به نماز بر سهل برسيم. فرمود: خودتان بر او نماز گزاريد و با پيش‌نمازی قرظة نماز گزاردند.[8]

[1]. ابن حجر عسقلانى، احمد بن على، الإصابة فى تمييز الصحابة، تحقيق: عادل احمد عبد الموجود و على محمد معوض ج ‏3، ص 165 و 166.

[2]. كاتب واقدى، محمد بن سعد، الطبقات‏الكبرى، مترجم: مهدوى دامغانى، محمود، ج ‏4، ص 396.

[3]. ابن كثير دمشقى، أبو الفداء اسماعيل بن عمر، البداية و النهاية، ج ‏7، ص 317.

[4]. ابن عبد البر، أبو عمر يوسف بن عبد الله بن محمد، الاستيعاب فى معرفة الأصحاب، تحقيق: بجاوى، على محمد، ج ‏2، ص 662 و 663؛ الإصابة فى تمييز الصحابة، تحقيق: عادل احمد عبد الموجود و على محمد معوض ج ‏3، ص 165 و 166.

[5]. مقدسى، مطهر بن طاهر، البدء و التاريخ، بور سعيد، ج ‏5، ص 119؛ الإصابة فى تمييز الصحابة، تحقيق: عادل احمد عبد الموجود و على محمد معوض ج ‏3، ص 165 و 166.

[6]. ثقفى كوفى، ابو اسحاق ابراهيم بن محمد، الغارات و شرح حال اعلام آن، ترجمه: عطاردى، عزيز الله، ص 437.

[7].همان.

[8]. الطبقات‏الكبرى، مترجم: مهدوى دامغانى، محمود، ج ‏4، ص 396.