Warning: filemtime(): stat failed for /home/islamp/public_html/fa/wp-content/plugins/easy-table-of-contents/assets/js/front.min.js in /home/islamp/public_html/fa/wp-content/plugins/easy-table-of-contents/easy-table-of-contents.php on line 236
searchicon

کپی شد

ورود جنب، حائض و نفساء به مسجد

یکی از احکام مسجد آن است که شخص جُنب و زنانی که دوران قاعدگی و یا ایّام نفاس خود را می گذرانند، باید از داخل شدن به مسجد اجتناب کنند. بلی اگر مسجدی دارای دو در باشد و افراد فوق از یک در داخل و از دیگری خارج شوند، اشکالی ندارد. البتّه در مورد مسجدالحرام و مسجد النبّی (ص) مجرّد وارد شدن اگر چه از یک در داخل و از در دیگر خارج شوند، نیز حرام است.

قرآن کریم می فرماید: «ای اهل ایمان! در حال مستی به نماز نزدیک نشوید تا این­که بدانید چه می گویید و در حال جنابت نیز تا آن­گاه که غسل نکرده ­اید، به نماز نزدیک نشوید؛ مگر این­که بدون نشستن عبور کنید».[1]

در ذیل این آیه شریفه روایتی از امام باقر (ع) وارد شده است که آن حضرت می فرماید: «معنای آیه شریفه (ولا جنبا الاّ عابری سبیل) آن است که در حال جنابت به مساجد داخل نشوید؛ مگر این­که بدون توقّف، تنها از آن عبور کنید».[2]

همچنین از زرارة و محمّد بن مسلم روایت شده است: «محضر امام باقر (ع) عرض کردیم: آیا حائض و جنب می توانند داخل مسجد شوند؟ امام (ع) فرمود: حائض و جنب نمی توانند داخل مسجد شوند مگر به نحو عبور کردن (از دری داخل و از در دیگر بدون توقّف، خارج شوند). خداوند متعال می فرماید: و در حال جنابت نزدیک نماز نشوید مگر در حال عبور تا این­که غسل کنید».[3]

فقیهان با استناد به این گونه روایات تنها عبور جنب، حائض و نفساء را از مسجد جایز دانسته اند و در مورد مسجدالحرام و مسجد النبّی (ص) عبور را هم جایز ندانسته اند.

جمیل بن درّاج می گوید: «از امام صادق (ع) سؤال کردم: آیا جنب می تواند در مسجد توقّف نماید؟ امام (ع) فرمود: خیر؛ ولی می تواند از مسجد عبور کند، مگر در مورد مسجدالحرام و مسجد پیامبر (ص) که نه تنها توقّف نمودن بلکه عبور کردن با حالت جنابت نیز از این دو مسجد شریف جایز نیست».[4]

 



[1]. نساء، 43.

[2]. حر عاملى، محمد بن حسن‏، وسائل الشيعة، ج ‏2، ص210، باب جواز مرور الجنب و الحائض في المساجد.

[3]. صدوق، محمد بن على،‏ علل الشرائع؛ بر اساس استشهاد امام (ع) در واقع لفظ «صلاة» در این آیه شریفه در معنای «مکان نماز» استعمال شده است.

[4]. كلينى، محمد بن يعقوب‏، كافی، محقق و مصحح: غفارى على اكبر و آخوندى، محمد، ج 3، ص 50.