کپی شد
همسر مؤمن آل فرعون
بر اساس برخی از روایات مؤمن آل فرعون دارای همسری با تقوا و مؤمن به خداوند و پیامبران خدا بوده است. طبق این گزارش او آرایشگر مخصوص دختر فرعون بوده که به دستور فرعون به شهادت رسید. قصه شهادت وی این گونه نقل شده است: «در روایات آمده که فرعون در کاخش برای دخترانش آرایشگر مخصوصی داشت که همسر حزقیل (مؤمن آل فرعون) بود. او زنی با ایمان بود که ایمان خود را مخفی می داشت. روزی او در قصر فرعون مشغول آرایش کردن سر و صورت دختر فرعون بود، ناگهان شانه از دستش افتاد و او طبق عادت خود گفت: «بسم الله». دختر فرعون گفت: آیا منظور از خدا، در این کلمه پدرم فرعون بود؟ آرایشگر گفت: نه، بلکه منظورم پروردگار خودم، پروردگار تو و پروردگار پدرت بود. او نزد پدر رفت و ماجرا را گزارش داد. فرعون آرایشگر و فرزندانش را طلبید و به او گفت: «پروردگار تو کیست؟» آرایشگر پاسخ داد: پروردگار من و تو خدا است!
فرعون دستور داد تنوری را که از مس ساخته بودند، پر از آتش کرده، او و فرزندانش را در آن تنور بسوزانند. آرایشگر به فرعون گفت: من یک تقاضا دارم و آن اینکه استخوان های من و فرزندانم را در یکجا جمع کرده و دفن کنید. فرعون گفت: «چون بر گردن ما حق داری، این کار را انجام میدهم!».
فرعون برای اینکه زن اعتراف به خدا بودنش کند، فرمان داد نخست فرزندان آرایشگر را یکی یکی در درون تنور انداختند، ولی او همچنان مقاومت کرد و فرعون را خدا نخواند. پس نوبت به کودک شیر خوارش، که آخرین فرزند او بود رسید، جلادان او را از آغوش مادر کشیدند تا به درون تنور بیافکنند. (مادر بسیار مضطرب شد)، پس کودک به زبان آمد و گفت: «اصبری یا اماه! انک علی الحق»؛ (مادرم صبر کن تو بر حق هستی). آنگاه او و کودکش را در میان تنور انداخته، سوزاندند.
رسول خدا (صلی الله علیه و آله) پس از نقل این حادثه جگر سوز، فرمود: در شب معراج در آسمان بوی بسیار خوشی به مشامم رسید، از جبرئیل پرسیدم این بوی خوش از چیست؟ جبرئیل گفت: این بوی خوش (از خاکستر) آرایشگر دختران فرعون و فرزندان او است که به شهادت رسیدند».[1]
در باره نام همسر مؤمن آل فرعون در برخی از روایات اشاره ای شده است. در روایتی آمده امام صادق (علیه السلام) فرمود: همراه قائم (حضرت مهدی (علیه السلام))، سیزده زن خواهند بود. مفضل پرسید: آنها را برای چه کاری می خواهد؟ امام صادق (علیه السلام) فرمود: آنها به مداوای مجروحان پرداخته، سرپرستی بیماران را به عهده خواهد گرفت. عرض کرد: نام آنها را بفرمایید. امام (نام بعضی از آنها را) فرمود: «قنواء» دختر «رشید هجری»، «ام ایمن»، «حبابه والبیه»، «سمیه» مادر «عمار یاسر»، «زبیده»، «ام خالد احمسیه»، «ام سعید حنفیه»، «صبانه ماشطه» و «ام خالد جُهَنیه». در این حدیث «صبانه» به عنوان نام همسر مؤمن آل فرعون ذکر شده است. البته در بعضی از منابع «صیانه» گفته شده است.[2]
[1]. مجلسى، محمد باقر، بحار الأنوار، محقق / مصحح: جمعى از محققان، ج 13، ص 163.
[2]. طبرى، محمد بن جرير، دلائل الإمامة، محقق / مصحح: قسم الدراسات الإسلامية مؤسسة البعثة، ص 484.