همسر ابوذر غفاری

محمد بن عمر از موسى بن عبيدة نقل می کند که عبد الله بن خراش كعبی‏ به من خبر داد: ابوذر را در ربذه در سايبانى مويين ديدم. همسرش هم زنى سياه بود. گفتم: اى ابوذر چرا زن سياه گرفته اى؟ گفت: ازدواج با كسى كه (در ظاهر) پایین تر از من باشد و مرا متواضع سازد، خوش‌تر از آن است كه با كسى ازدواج كنم كه بر من برترى داشته باشد. من همواره امر به معروف و نهى از منكر مى كنم و گفتن سخن حق براى من دوستى باقى نگذارده است.

عفان بن مسلم از همام بن يحيى و او از قتاده و قتاده از ابو قلابه نقل می کند که ابو اسماء گفت: در ربذه حضور ابوذر رسيدم. همسرش كه زنى سياه و داراى گوشواره هاى آويخته از بالاى گوش خود و زشت و بد منظر بود، حضور داشت. بر او نشانى از خلوق (ماده معطرى كه زنان بر پيشانى خود به صورت خال مى نهادند) و جامه هاى چسبان نبود.[1]

در منابع تاریخی بیش از مطالب فوق نام و نشانی از همسر ابوذر غفاری یافت نشد.

[1]. كاتب واقدى، محمد بن سعد، طبقات الكبرى، ترجمه: مهدوی دامغانی، محمود، ج  ‏4، ص  178.