نوشتن و جمع آوری قرآن کریم توسط امام علی (علیه السلام)

از آثار امام علی (علیه السلام)، نوشتن قرآن کریم به امر رسول خدا (صلی الله علیه و آله) و جمع آوری آن به ترتيب نزول بود.[1]

از منابع دینی استفاده می شود که رسول خدا (صلی الله علیه و آله) وقت خاصی را در شب و روز برای امیرالمؤمنین علی (علیه السلام) قرار می داد و در آن وقت، قرآن کریم را به همراه تفسیر، تأویل، ناسخ و منسوخ آن بر آن حضرت املاء می فرمود، همان‌گونه که سایر احکام و معارف را نیز املاء می فرمود و امیرالمؤمنین (علیه السلام) آنها را می نوشت. به بیان دیگر معصومی (رسول خدا صلی الله علیه و آله و سلم)، جمیع دین از اصول و فروع را بیان نموده و معصوم دیگری (علی علیه السلام) با خط مبارک خود آنها را می نوشت.

در روایتی از امام باقر (علیه السلام) از پدران گرامی اش نقل شده: رسول خدا (صلى الله عليه و آله) به أمير المؤمنين (عليه السلام) فرمود: آن چه بر تو املاء می کنم بنویس. آن حضرت عرض کرد: ای پیامبر خدا آیا می ترسی فراموش کنم؟ فرمود: ‌خیر، نمی ترسم فراموش کنی؛ ‌زیرا برای تو دعا کرده‌ام که حفظ نمایی و دچار فراموشی نشوی، لکن برای شرکایت بنویس. عرض کردم: ای پیامبر خدا شرکای من چه کسانی هستند؟ فرمود: امامان از فرزندانت که به سبب آنها امت من باران را دریافت می کنند و به وسیله ایشان دعای آنها مستجاب می شود. به برکت ایشان خداوند بلا را از آنها دور نموده و رحمت را از آسمان نازل می کند. (آن گاه) به امام حسن (علیه السلام) اشاره نمود و فرمود: ‌این، اول آنها است و سپس به امام حسین (علیه السلام) اشاره نمود و فرمود: امامان از فرزندان او هستند.[2]

در اخبار ابی رافع آمده که پیامبر اکرم (صلی الله علیه و آله) در مرضی که به سبب آن رحلت نمود، به امام علی (علیه السلام) فرمود: این کتاب خدا است، آن را بگیر. امیرالمؤمنین (علیه السلام) آن را در پارچه‌ای پیچید و به منزلش رفت. وقتی پیامبر خدا (صلی الله علیه و آله) رحلت فرمود، علی (علیه السلام) نشست و قرآن را آن گونه که خداوند نازل فرموده، تألیف و جمع آوری کرد، در حالی که به این مسئله آگاهی داشت.[3]

از علی بن رباح نیز نقل شده که پیامبر (صلی الله علیه و آله) به علی (علیه السلام) امر فرمود قرآن را جمع کند، آن حضرت نیز به این کار اقدام نمود.‏[4]

[1]. امين عاملى، سيد محسن، أعيان الشيعة، ج ‏1، ص 539.

[2]. صدوق، على بن حسین‏، الإمامة و التبصرة من الحيرة، ص 54؛ احمدى ميانجى، میرزا علی، مكاتيب الرسول (صلّى الله عليه و آله)، ج ‏1، ص 403.

[3]. ابن شهر آشوب، محمد بن علی، مناقب آل ابی طالب، ج ‏2، ص 41.

[4]. همان.