Warning: filemtime(): stat failed for /home/islamp/public_html/fa/wp-content/plugins/easy-table-of-contents/assets/js/front.min.js in /home/islamp/public_html/fa/wp-content/plugins/easy-table-of-contents/easy-table-of-contents.php on line 236
searchicon

کپی شد

نماز جعفر طیّار

نماز جعفر طیّار از جمله مستحبات موکّد، و مشهور  بین مردم است … که با فضیلت‌ترین وقت خواندن آن نماز، روز جمعه هنگام بالا آمدن آفتاب است. آن نماز را می‌توان از نافله‌های شب یا روز حساب كرد كه برای نمازگزار هم از نوافل حساب شود.

چگونگی نماز جعفر طیّار:

این نماز چهار ركعت است كه دو سلام دارد (یعنی دو تا دو رکعت خوانده می‌شود). نمازگزار در هر ركعتی حمد و سوره می‌خواند، سپس پانزده مرتبه می‌گوید: «سبحان الله و الحمدلله و لا اله الّا الله و الله اكبر». و این تسبیح را ده مرتبه در ركوع و ده مرتبه بعد از سر برداشتن از ركوع و هم چنین ده مرتبه در سجده اول و ده مرتبه بعد از سر برداشتن از آن و سپس ده مرتبه در سجده دوم و ده مرتبه بعد از سر بلند نمودن، این تسبیحات را می‌گوید.

پس در هر ركعتی هفتاد و پنج مرتبه و مجموع آنها در هر نماز، صد و پنجاه تسبیح و در چهار ركعت، سیصد تسبیح می‌شود.

اگر كسی بخواهد نماز جعفر را بخواند، اما فرصت كافی برای گفتن تمام سیصد مرتبه ذكر تسبیحات اربعه را ندارد، می‌تواند به همان مقدار كه فرصت دارد بخواند و مابقی را پس از اتمام نماز، در هر حالتی كه بود، به امید ثواب بخواند و اگر اصلاً وقت برای گفتن تسبیحات اربعه ندارد، می‌تواند دو نماز دو ركعتی به نیّت جعفر بخواند و ذكرهای تسبیحات اربعه را بعد از نماز در حال راه رفتن و یا در محیط كار به امید ثواب بگوید و یا اگر فرصتش به مقداری است كه فقط می‌تواند دو ركعت از نماز را به صورت كامل بخواند می‌تواند آن دو ركعت را خوانده و بعد كه فرصت پیدا كرد دو ركعت دیگر را بخواند. حال اگر تسبیحات اربعه را فراموش كرد بخواند، در صورتی كه محلش نگذشته باشد باید آن را به جا آورد، اما اگر محل آن گذشته، نمازش صحیح است، ولی باید بعد از نماز هر مقداری را كه فراموش كرد به امید ثواب قضا كند.

آداب نماز جعفر طیّار:

الف- از آداب نماز جعفر طیّار این است كه در ركعت اول بعد از حمد، سوره زلزال و در ركعت دوم سوره عادیات و در ركعت سوم سوره نصر و در ركعت چهارم سوره توحید خوانده شود.

ب- مستحب است كه در سجده دوم ركعت دوم، بعد از تسبیحات بگوید: «يا من لبس العز و الوقار يا من تعطف بالمجد و تكرم به يا من لا ينبغي التسبيح إلا له يا من أحصى كل شي‏ء علمه يا ذا النعمة و الطول يا ذا المن و الفضل يا ذا القدرة و الكرم أسألك بمعاقد العز من عرشك و بمنتهى الرحمة من كتابك و باسمك الأعظم الأعلى و كلماتك التامة أن تصلي على محمد و آل محمد و أن تفعل بي كذا و كذا.» سپس حاجت‌هایش را بگوید. (به غیر از زبان عربی هم می‌تواند حاجاتش را درخواست كند).

ج- بعد از فارغ شدن از نماز، مستحب است دعای زیر خوانده شود:

مفضل می‌گوید: امام جعفر صادق (علیه السّلام) را دیدم نماز جعفر طیّار را می‌خواند و دست‌هایش را بلند كرد و به این دعا خدا را خواند: «یا ربّ یا ربّ» تا نفس قطع شد، «یا ربّاه یا ربّاه» تا نفس قطع شد، «ربّ ربّ» تا نفس قطع شد، «یا الله یا الله» تا نفس قطع شد، «یا حیّ یا حیّ» تا نفس قطع شد، «یا رحیم یا رحیم» تا نفس قطع شد، «یا رحمان یا رحمان» هفت مرتبه، «یا ارحم الرّاحمین» هفت مرتبه. سپس گفت: «اللهم إني أفتتح القول بحمدك و أنطق بالثناء عليك و أمجدك و لا غاية لمدحك و أثني عليك و من يبلغ غاية ثنائك و أمجدك و أنى لخليقتك كنه معرفة مجدك و أي زمن لم تكن ممدوحا بفضلك موصوفا بمجدك عوادا على المذنبين بحلمك تخلف سكان أرضك عن طاعتك فكنت عليهم عطوفا بجودك جوادا بفضلك عوادا بكرمك يا لا إله إلا أنت المنان ذو الجلال و الإكرام‏».[1] [2]


[1]. طوسی، محمد بن الحسن، مصباح المتهجّد و سلاح المتعبّد، ج 1، ص 311 – 312.

[2]. خمینی، سید روح الله، تحریر الوسیله، ج 1، ص 243 – 244.