کپی شد

نقض صلح‌نامه از سوی قریش

اندکی پس از امضای پیمان حدیبیه یکی از مردم مکه به نام ابوبصیر که مسلمان شده‌بود، طبق پیمان حدیبیه به مردم مکه تسلیم شد، اما او در بین راه از چنگ محافظان خود گریخت و در نقطه‌ای که بر سر راه کاروان قریش به شام است موضع گرفت. اندک اندک عده‌ای از مسلمانان مکه به او پیوستند و برای کاروان قریش خطر جدی پدید آوردند. قریش از پیامبر (صلی الله علیه و آله) خواستند تا آن افراد را به مدینه راه دهند؛ بدین ترتیب بند مربوط به استرداد یک طرفه فراریان به درخواست قریش لغو شد.[1]

قریشیان، در کمتر از دو سال، یکی از بندهای صلح‌نامه را نقض کردند؛ زیرا طبق آن بند، قبیله بنی‌خزاعه با مسلمانان و قبیله بنی‌بکر با قریش هم‌پیمان شدند، اما در نبردی که در سال هشتم میان این دو قبیله رخ‌ داد، مردانی از قریش به نفع بنی‌بکر، افرادی از بنی‌خزاعه را کشتند.

این به معنای نقض صلح حدیبیه بود و با این‌که ابوسفیان شخصا برای عذرخواهی به مدینه رفت، عذرش پذیرفته نشد و در اندک مدتی، پیامبر (صلی الله علیه و آله) با سپاهی انبوه، که در زمان صلح و گسترش اسلام گرد آمده‌بودند، عازم فتح مکه شد.[2]

 

[1]. رک: واقدی، محمد بن عمر، کتاب المغازی، ج۲، ص۶۲۴ـ۶۲۹؛ ابن هشام، عبدالملک بن هشام، السیره النبویة، ج۲، ۷۸۸ـ۷۸۹؛ شهیدی، جعفر، تاریخ تحلیلی اسلام، ص ۹۱.

[2]. ابن اثیر، علی بن محمد، الکامل، ج۲، ص۲۳۹ـ۲۴۴.