نقش عرف در حجاب

عرف در انتخاب نوع حجابی که اسلام اصل آن را مشخص کرده است نقش به سزایی دارد؛ یعنی عرف هر منطقه ای نوع پوشش خود را منطبق بر حجاب اسلامی می کند به همین جهت در میان هر نوع پوشش بومی، با حجاب و بی حجاب یافت می شود؛ مثلاً فردی در لباس لر عشایری با حجاب است و فرد دیگر در همان لباس بد حجاب می باشد.

بر اساس آموزه های دینی بر همۀ زنان لازم است که در مقابل نامحرم حجاب خود را به طور کامل رعایت کنند و از این جهت فرقی بین زنان شهری، عشایر و روستایی و … نیست، و عرف محل یا مکان خاصی مانع از اجرای آن نیست؛

بنابر این، حجاب امری مسلم و غیر قابل انکار در جامعه اسلامی است  و رعایت مقدار واجب آن (تمام بدن به جز گردى صورت و دست ها تا مچ) در تمام محیط ها و عرف ها و شهرها و کشورهای مختلف  لازم و واجب است (همان طوری که امروزه بسیاری از زنان مسلمان در کشور های اروپایی و امریکا و سایر محیط های غیر اسلامی حجاب خود را به بهترین و کامل­ترین وجه رعایت می کنند)، و عدم رعایت آن گناه محسوب می شود.[1]  لذا می بایست طبق آنچه که در رساله های عملیه در خصوص رعایت حجاب شرعی، ذکر شده عمل گردد. بله در عرف های مختلف، مثل محله ها، مکان ها یا شغل های مختلف، ممکن است شکل آن متفاوت باشد که از نظر اسلام شکل حجاب اهمیت زیادی ندارد اگر چه چادر حجاب برتر است.