کپی شد
نظر علما و دانشمندان شیعه در باره فرقه بهائیت
در این گفتار مختصر اشاره‌ای کوتاه به دیدگاه فقهی چند تن از علمای شیعه نسبت یه فرقه بهائیت می‌شود:
- جواب امام خمینی در پاسخ به سؤالی در رابطه با جواز یا عدم جواز مطالعه کتب بهائیت: «اگر خوف انحراف در بین باشد، باید ترک کنند. وی همچنین ازدواج با فرقه ضاله بهائیت را باطل اعلام کرده‌است».[1]
- پاسخ آیت‌الله خامنه‌ای، در رابطه با بهائیت (نجس بودن آنها، جواز یا عدم جواز معاشرت و داد و ستد با بهائی‌ها و همچنین حاضر شدن بر سر سفره آنها و خوردن غذای آنها): «جمیع افراد فرقه ضاله بهائی، محکوم به کفر و نجاست هستند و از غذا و سایر چیزهایی که با رطوبت مسری در تماس با آنها بوده، باید اجتناب کرد و در صورت تماس آنها با چیزی، مراعات مسائل طهارت در رابطه با آنها، نسبت به اموری که مشروط به طهارت است، واجب است، ولی رفتار مدیران و معلمان و مربیان با دانش آموزان بهائی باید بر اساس مقررات قانونی و اخلاق اسلامی باشد و همه مؤمنان باید با حیله‌ها و مفاسد فرقه گمراه بهائیت مقابله نموده و از انحراف و پیوستن دیگران به آن جلوگیری کنند. آنها نجس و دشمن دین و ایمان شما هستند، پس فرزندان عزیزم جداً از آنها بپرهیزید».
- آیت‌الله نوری همدانی: «حکم پیروان فرقه ضاله بهائیت از نظر طهارت و نجاست را نجس و ازدواج با افراد این فرقه منحرف را جایز نمی‌داند».[2]
- آیت‌الله فاضل لنکرانی در پاسخ به سؤالاتی درباره مسلمان یا کافر بودن بهائی‌ها، سلام کردن و دست دادن، خرید و فروش و نیز حاضر شدن سرسفره و خوردن غذای آنها:
۱. بهائی‌ها مسلمان نمی‌باشند، بلکه کافر و نجس هستند.
۲. سلام ابتدایی به آنها جایز نیست و در دست‌دادن با آنها باید مراقب احکام نجس و پاکی باشید.
۳. فی حد نفسه با آنها معامله کردن مانعی ندارد، مگر این‌که باعث ترویج مذهب باطل آنها یا تضعیف مسلمانان باشد.
۴. غذای آنها نجس است و خوردن آن حرام است.[3]
- آیت‌الله مکارم شیرازی: «اعضای فرقه ضاله بهائیت، از زمره مسلمین خارج و هرگونه رابطه‌ای با آنها حرام است و ارتباط با آنها مقید به مواردی است که امید ارشاد و هدایت آنها باشد».[4]
- آیت‌الله شیخ جواد تبریزی در پاسخ به این سؤال که معامله با بهائی‌ها اگر از نظر اقتصادی موجب تقویت آنها شود، چه حکمی دارد؟: «کمک با عواید خود به دشمنان اسلام و مسلمین، تقویت، اعانت و تأیید آنان جایز نیست».[5]
- آیت‌الله سیستانی معامله با بهائی‌ها را جایز نمی‌شمارد.[6]
- آیت‌الله بهجت در مورد طهارت و یا نجاست پیروان فرقه ضاله بهائیت و نیز معاشرت و تماس با بهائی‌ها: آنها نجس هستند و از معاشرت و تماس با آنها باید پرهیز و اجتناب کرد. همچنین معامله با بهائی مطلقا جایز نیست و تقویت آنها حرام است». همچنین ازدواج با افراد این فرقه جایز نیست و کسی که با یکی از اعضای این کیش ازدواج کرده، هرچند فرد جاهلی بوده باشد، عقدش باطل است و ادامه زندگی مشترک جایز نبوده، باید جدا شود و در صورت جهل، باید عده وطی به شبهه نگه دارد.[7]
- آیت الله صافی گلپایگانی در پاسخ به سؤالاتی درباره بهائی‌ها:
۱. پیروان فرقه ضاله بهائیت از نظر طهارت و نجاست چگونه‌اند و آیا اجتناب از تماس با آنان لازم است؟
جواب: نجس هستند و اجتناب از آنها واجب است. والله العالم
۲. معامله با آنان در صورتی که ضرورتی هم برای ما ندارد و می‌توانیم با مسلمانان معامله کنیم چگونه است؟
جواب: جایز نیست. والله العالم
۳. آیا ازدواج با افراد این فرقه منحرف جایز است؟
جواب: حرام و باطل است. والله العالم
۴. اگر فرد جاهلی با یکی از اعضای این کیش باطل ازدواج کرده، اکنون حکم آن ازدواج و ادامه زندگی مشترکش چیست؟
جواب: ازدواج صحیح نبوده و به محض آگاهی از مسئله باید بدون طلاق از او جدا شود و چون جاهل بوده، آمیزش او حکم وطی به شبهه را دارد و اگر بعد از آگاهی به حکم شرع، زندگی را ادامه دهد، علاوه بر این‌که حرام است، آمیزش او حکم زنا را دارد. والله العالم
۵. آیا اگر ازدواج آنان علاوه بر شرع مقدس اسلام، طبق آئین فرقه ضاله هم جاری شده باشد، تفاوتی در مسئله ایجاد می‌نماید؟
جواب: اثر ندارد، ازدواج باطل است. والله العالم
۶. آیا اگر فرد منحرف توبه نموده و واقعا ازاین فرقه ضاله خارج شده و مسلمان گردد، می‌تواند زندگی مشترک با همسرش را ادامه دهد؟
جواب: اگر واقعا توبه کند می‌تواند با عقد جدید او را به ازدواج خود در آورد. والله العالم
۷. اگر فرد منحرف مدعی ندامت و عدول از فرقه ضاله باشد، اما حاضر به ابطال تسجیل و شماره مخصوصش نباشد، آیا می‌توان صرف این ادعا را پذیرفت و به ادامه این زندگی مشترک حکم نمود؟
جواب: اگر تسجیل و شماره مخصوص را به طور آشکار و رسمی ابطال نکند و برائت خود را رسما و با اسم از این فرقه و علی محمد باب و حسین‌علی بهاء و عباس افندی و شوقی اعلام نکند، کافی نیست. والله العالم
۸. حکم اولادی که احیانا در چنین ازدواجی متولد شده‌اند، چیست؟
جواب : اگر مسلمان نمی‌دانسته و با جهل به حکم، ازدواج کرده، فرزند نسبت به او محکوم به حلال‌زاده بوده است و نسبت به طرف بهائی ملحق نیست. والله العالم
آیت الله صافی گلپایگانی در ادامه می‌گوید: «فرقه بهائیت دینی ندارند و ضال و مضل هستند و کافر می‌باشند و نجس هستند و ازدواج با آنها حرام و همچنین تبلیغ و ترویج آنها حرام و جائز نیست. مؤمنین باید باشناخت کامل، از عقائد حقه شیعه اثناعشری دفاع نموده و خودشان را از شر مکائد شیطانی و دشمنان محافظت نمایند و مانع فعالیت و ترویج آنان شوند». والله العالم
ایشان در مورد جهاد با این فرقه انحرافی و نیز استفاده از جنگ نرم در مقابله با آنها می‌گوید: «بر هر مؤمن متمکنی دفاع از امور اعتقادی از قبیل توحید و نبوت و امامت، واجب است. نهایت احکام جهادی که در فقه مطرح است، متعلق به جهاد معهود است. هرگونه مقابله اعتقادی و لو با اینترنت و یا ماهواره و دیگر ابزار مرسوم فعلی جنگ نرم است و بر هر مومن متمکنی (علما) مقابله با آنها و دفع شبهات آنها واجب است و در بیان احکام این‌گونه جنگ‌ها موارد و مصادیق مختلف است». والله العالم[8]
- آیت الله سبحانی در باره فرقه بهائیت و نیز تبلیغ و شبهه‌افکنی آنها: «در حال حاضر بهائیت و شیطان‌پرستی برای مبارزه با اسلام و دین‌داری جوانان تبلیغ می‌کنند تا جوانان را از راه به در کنند و در نتیجه آن مرتکب جرم شوند که تحقیق و مطالعه در این زمینه‌ها خوب است».
همچنین ایشان در مورد این فرقه انحرافی می‌گوید: «فرقه بهائیت امروز با طرح مسائل کلامی برای متزلزل کردن عقاید جوانان تلاش می‌کند. قبل از انقلاب اسلامی خطر بهائیت کمتر احساس می‌شد، ولی این مسئله در شرایط فعلی بسیار جدی می‌باشد. اساتید حوزه‌های علمیه و کسانی که با طلاب غیر ایرانی سر و کار دارند، باید به‌هوش باشند که این فرقه بر عقاید جوانان لطمه وارد نسازد». ایشان در دیدار ابوبکار مایگاثانی، از رهبران دینی و مشاور رئیس جمهور کشور بورکینافاسو گفت: «بهائیت نه تنها به‌عنوان فرقه دینی به‌شمار نمی‌روند، بلکه یک مسلک سیاسی هستند که از اسلام خارجند».[9]
[1]. خمينى، سيد روح اللّٰه، استفتائات، ج ۲، ص ۴۰.
[2]. نوری همدانی، حسین، دفتر حضرت آیت‌الله العظمی نوری همدانی، بخش استفتائات.
[3]. فاضل لنکرانی، محمد، دفتر حضرت آیت‌الله العظمی فاضل لنکرانی، بخش استفتائات، ۷/ ۳/ 13۸۶ ش.
[4]. مکارم شیرازی، ناصر، دفتر حضرت آیت‌الله العظمی مکارم شیرازی، بخش استفتائات.
[5]. تبریزی، جواد، دفتر حضرت آیت‌الله العظمی تبریزی، بخش استفتائات.
[6]. سیستانی، سید علی، دفتر حضرت آیت‌الله العظمی سیستانی، بخش استفتائات.
[7]. بهجت، محمد تقی، دفتر حضرت آیت‌الله العظمی بهجت، بخش استفتائات.
[8]. صافی گلپایگانی، لطف الله، دفتر حضرت آیت‌الله العظمی صافی گلپایگانی، بخش استفتائات، ۱۳ شوال المکرم ۱۴۳۱ ق.
[9]. سبحانی، جعفر، دفتر حضرت آیت‌الله العظمی سبحانی، بخش استفتائات و دوازدهمین اجلاس اساتید مرکز جهانی علوم اسلامی استان قم، ۱۴/۲/۱۳۸۵؛ برگرفته از سایت شهید آوینی و سایت ویکی فقه.