نزول فرشتگان در شب قدر در دوران فترت

به فاصله حدود شش صد سال بین حضرت مسیح (علیه السلام) تا حضرت رسول اکرم (صلی الله علیه و آله) دوران فترت گفته می‌شود.

خداى متعال در سوره «مائده» مى فرماید: «اى اهل كتاب! پیامبر ما به سوى شما آمد تا در عصرى كه میان پیامبران الاهى فترت و فاصله اى واقع شده، حقایق را براى شما بیان كند، مبادا بگوئید از طرف خدا بشارت دهنده و بیم دهنده به سوى ما نیامد».[1]

از این آیه فهمیده می‌شود که در این فاصله رسول و پیامبری نبوده است. اما باید توجه داشت که نیامدن پیامبر دلیل بر نبودن حجت خدا در روی زمین و قطع ارتباط انسان با خدا نیست.

بر این اساس منزل گاه فرشتگان در زمان فترت حجت خدا است؛ زیرا به ادلۀ عقلی و نقلی، زمین در هیچ زمانی حتی در دوران فترت خالی از حجت خدا (پیامبر یا وصی او) نبوده است. و دوران فترت به معنای خالی بودن زمین از حجت خدا در این مدت زمان نیست بلکه به معنای نبودن رسول و پیامبر در این فاصلۀ شش صد سال است. بی تردید اوصیاء و جانشین های حضرت عیسی (ع)حجت خدا بر روی زمین بودند.

امام علی (علیه السلام) در سخنی به کمیل می‌فرماید:

آرى، روى زمین هرگز از كسى كه قیام به حجت الاهى كند، خالى نخواهد ماند، خواه آشكار و مشهور باشد، یا پنهان و ناشناخته، براى این كه احكام، دستورات، دلائل و نشانه هاى خداوند از میان نرود… خداوند به وسیله آنها دلائل و نشانه هاى خود را حفظ مى كند تا به افرادى همانند خود بسپارند و بذر آن را در دل هاى كسانى شبیه خود بیفشانند…»[2].

از این رو معتقدیم که نخستین انسان حجت خدا بود و آخرین انسان نیز حجت خدا خواهد بود.

بی تردید در دوران فترت؛ یعنی فاصله زمانی پس از حضرت عیسی (علیه السلام) تا زمان رسول اکرم (صلی الله علیه و آله) حجت خدا وجود داشته است. در روایتی امام رضا (علیه السلام) می‌فرماید: « همانا در هیچ عصر و زمانی زمین از حجت خدا بر خلق خالی نمی شود».[3] هر چند که ممکن است ما از نام و مشخصات آن ها بی خبر باشیم همان گونه که از صد و بیست و چهار هزار پیامبر تنها نام عدۀ محدودی از آنان را می دانیم.

از سوی دیگر حجت خدا ممکن است نبی باشد و یا وصی او؛ زیرا هر پیامبری وصی داشته است.  اهل تشیع و تسنن روایت کرده­‌اند که رسول خدا (صلی الله علیه و آله) فرمود: «هر پیامبری وصیٌ دارد»[4] از این رو شیعه بر این باور است که در هر زمانی خداوند حجتی در عالم دارد که او واسطۀ فیض خدا و حافظ دین او و مرجع علمی مردم است.

بر این اساس می توان گفت: نزول فرشتگان در شب قدر در دوران فترت بر حجت خدا یعنی وصی حضرت عیسی (علیه السلام)، بوده است.