Warning: filemtime(): stat failed for /home/islamp/public_html/fa/wp-content/plugins/easy-table-of-contents/assets/js/front.min.js in /home/islamp/public_html/fa/wp-content/plugins/easy-table-of-contents/easy-table-of-contents.php on line 236
searchicon

کپی شد

نجس نبودن سنجاب

حیوانات حرام گوشت دو گروه هستند.

1. حیواناتی که ذاتاً نجس هستند و به هیچ وجه (تا زمانی که جسمشان باقی است و تبدیل به چیز دیگری نشدند) پاک نمی شوند که به آنها نجس العین گفته می شود. در میان حیوانات تنها سگ و خوک خشکی جزو این دسته از حیوانات هستند.[1]

2. حیواناتی که ذاتاً پاک هستند، اما خوردن گوشت آن ها حرام است[2] برخی از این حیوانات که گوشت آنان حرام است در صورتی که با شرایط گفته شده در فقه، تذکیه شوند، پوست و موی آنان پاک می باشد و در غیر این صورت، نجس هستند.[3]

سنجاب جزو حیوانات حرام گوشتی است که خوردن گوشت آن ها حرام است، ولی بنابر نظر برخی از فقهاء، اگر سنجاب تذکیه شود نماز با پوست آن نیز اشکال ندارد،[4]

آیت الله العظمی بهجت (مدظله العالی): با پوست سنجاب و خز نماز خواندن بنا بر اظهر اشكال ندارد، بعد از اين كه بدانيم به دستور شرع تذكيه شده است؛ ولى احتياط اجتناب از سنجاب است.

امّا تعدادی از فقها نیز نماز با اجزای سنجاب را مشکل می دانند.

نظر چند تن از مراجع عظام تقلید را بیان می کنیم:

آیت الله العظمی گلپايگانى و صافى (مدظلهما العالی): پوشيدن خز خالص در نماز اشكال ندارد و احتياط واجب آن است كه با پوست سنجاب نماز نخوانند.

آیت الله العظمی مکارم شیرازی (مدظله العالی): بنا بر احتياط واجب بايد از پوست خز و سنجاب در نماز اجتناب كرد.



[1]. امام خميني، سيد روح اللَّه، توضيح المسائل (المحشى)، ج ‏1، ص 67، م  83 و ص 75، م 105، مؤسسه نشر اسلامي وابسته به جامعه مدرسين، چاپ هشتم، قم، 1424 ق.

[2]. بهائی عاملی، بهاء الدين محمد بن الحسين، جامع عباسى و تكميل آن (محشى)، ساوجي، نظام بن حسين، ج ‏2، ص 333،‏ مؤسسه منشورات فراهاني، چاپ اول، تهران.

[3] .توضيح المسائل (المحشى للإمام الخميني)، ج ‏1، ص 461 و 570.

[4] .همان.