نجس شدن دمپایی در دستشویی و سرایت آن

در خصوص نجس شدن دمپایی در دستشویی و سرایت آن  بیان دو نکته لازم به نظر می رسد.

1. شرع مقدس اسلام چیزی را نجس می داند که یقین به نجاست آن باشد[1] ولی اگر نسبت به نجاست چیزی شک داشته باشیم آن چیز پاک است.[2]
2. اگر شی ای نجس شده باشد تا مادامی که یقین به پاک شدنش نداشته  باشیم، نجس است.

پس نجاست پا یا دمپایی اولا؛ بستگی دارد به این که یقین داشته باشیم تمام کف پا یا حداقل زیر آن قسمتی که چیزی چسبیده است، نجس است، ثانیاً؛ یقین به پاک شدن آن نداشته باشیم.

با دمپایی به دست شویی رفتن و با همان دمپایی آمدن روی فرش، موجب نجاست فرش نمی شود؛ زیرا از نظر اسلام اصل در همۀ اشیاء طهارت و پاکی است از جمله کف و محیط دستشویی و توالت مگر این که نجاست آنها ثابت شود و اگر انسان، شک کند که چیز پاکی نجس شده یا نه، پاک است و جست و جو و وارسی لازم نیست.

بنابر این کسانی که وارد دست شویی می شوند تا زمانی که یقین به نجاست کف دستشویی پیدا نکردند یا یقین به نجاست پیدا کردند ولی کف دستشویی طورى تر نبود که نجاست آن به کف پا، کفش، دمپایی و … سرايت كند، کف پا، کفش، دمپایی و … پاک است.

بلی اگر یقین کنیم که دمپایی یا کف پایمان در دستشویی یا هر جای دیگر در اثر تماس با عین نجاست نجس شده است، با راه رفتن روی موزاییک یا کاشی یا فرش، پاک نمی شود بلکه در صورتی که یکی از آن دو یا هر دو به نحوی تری و رطوبت داشته باشند که به دیگری سرایت کند آن جا هم نجس می شود.[3]