ناودان طلا

ناودانی که روی بام کعبه نصب است به نام‌هاي متعددی شهرت دارد؛ از جمله ناودان رحمت، ناودان طلا، میزاب رحمت و میزاب.

در مورد مراحل کارگذاشتن این ناودان آمده است: قریش اولین ناودان را 5 سال پیش از بعثت (هنگام تجدید بنای کعبه) از چوب نصب نمود و قبل از این کعبه ناودان نداشت.

پس از اسلام عبدالله بن زبیر نخستین کسی بود که در سال 64 هجری اقدام به نصب ناودان کرد.

حجاج‌ بن ‌یوسف در بازسازی کعبه به دستور عبدالملک در سال 74 هجری ناودانی به بام کعبه گذاشت.

خالد‌ بن‌ عبدالله قَسْری به دستور ولید‌ بن ‌عبدالملک ناودان خانه را از طلا ساخت یا این که با اوراق طلا ناودان نقره‌ای را از درون و بیرون طلا کاری کرد.

شیخ ابوالقاسم رامشت فارسی صاحب رباط مشهور مکه ناودان را تغییر داد که در سال 537 هجری پس از مرگش توسط خادم او نصب شد.

مقتفی خلیفه عباسی در سال 541 هجری ناودانی دیگر کار گذارد.

ناصر عباسي ناودانی از چوب که با قلع اندود شده بود نصب کرد.

در سال 781 هجري ناودان تزیین شد.

بعدها ناودان دیگري از مس کارگذاری شد.

سلطان سلیمان قانونی در سال 954 (یا 959) هجری ناودان مسی را برداشت و ناودانی نقره‌ای بر بام کعبه قرار داد.

از مصر در سال 962 هجری ناودانی از طلا فرستاده شد که به جای ناودان نقره‌ای نصب شد.

سلطان احمد‌خانی‌ عثمانی در سال 1012 هجری ناودانی نقره‌ای منقش به طلا و مینا و لاجورد بر کعبه گذارد.

سلطان مراد عثمانی در بازسازی کعبه در سال 1040 هجری ناودانی از چوب که بر آن صفحه‌های نقره زرین کاری شده بود نصب کرد.

سلطان عبدالمجید عثمانی در سال 1270 یا (1273 یا 1276) هجری قمري ناودانی یکپارچه از طلا قرار داد که هم‌ چنان باقی است.[1]