searchicon

کپی شد

نام و کنیه حضرت ابوطالب (علیه السلام)

حضرت ابوطالب فرزند عبدالمطّلب فرزند هاشم فرزند عبد مناف فرزند قصی از طائفه قریش است. گفته شده که نام ابوطالب، «عمران» است، ولی نام مشهور ایشان، «عبدمناف» است.[1] دليل بر این مطلب، وصيت پدرش عبدالمطلب است كه در آن وصیت، زمانی که سفارش پيامبر اسلام (صلّى اللّه عليه و آله) را به ابوطالب می نماید، از نام عبد مناف برای ابوطالب استفاده می کند. عبدالمطلب مى‏گويد: «اى عبد مناف پس از خود تو را به [حمايت از] موحدى سفارش مى‏كنم كه پس از پدرش بى‏همتا است».[2]

ابوطالب کنیه حضرتش است که به مناسبت فرزند بزرگش؛ «طالب»، به آن معروف شده است.[3]



[1]. عسقلانى، ابن حجر، الإصابة فى تمييز الصحابة، محقق: عبد الموجود، عادل احمد/ معوض، على محمد، ج ‏7، ص 196.

[2]. ر.ک: امين عاملى، سيد محسن، أعيان الشيعة، ج ‏1، ص 324.

[3]. ر.ک: همان؛ الإصابة فى تمييز الصحابة، محقق: عبد الموجود، عادل احمد/ معوض، على محمد، ج ‏7، ص 196.