نام‌گذاری قبرستان بقیع

بقیع به زمین گسترده‌ای گفته می‌شود که گیاهانی در آن روییده باشند.[1] بقیع الزبیر، بقیع الخیل و بقیع الخَبْجَبَة (نام درختی است) از جمله این بوستان‌ها در شهر یثرب (مدینةالنبی) بوده است.[2] بقیع الغرقد نیز از درختان غرقد[3] و دیگر گیاهان، پوشیده بوده است. این بوستان پس از اسلام برای دفن اموات شهر مدینه استفاده شده‌است.

کهن‌ترین قبرستان مسلمانان، در نزدیکی مسجدالنبی و اطراف شهر قرار داشته[4]، چنانکه تصویر نقشه مدینه در سال ۱۲۶۹ این‌گونه نشان می‌دهد[5] ولی امروزه پس از توسعه قبرستان و مجموعه مسجد و صحن نبوی،‌ هردو به هم متصل شده و در هسته مرکزی شهر مدینه قرار گرفته‌اند.

دور قبرستان بقیع، دیوارکشی شده و ضلع غربی آن که در ورودی اصلی قبرستان نیز هست، پیوسته به صحن حرم نبوی و ضلع جنوبی آن خیابان ابوایوب انصاری و ضلع شرقی آن بلوار ملک فیصل و ضلع شمالی آن خیابان عبدالعزیز است.

[1]. یاقوت حموی،‌ المعجم البلدان، ذیل واژه بقیع.

[2]. همان، ذیل واژه‌های بقیع الزبیر، بقیع الخیل و بقیع الخبجبه.

[3]. همان، ذیل واژه بقیع .

[4]. رفعت پاشا، مرآت الحرمین (ترجمه)، ص ۴۴۷.

[5]. مجمع جهانی اهل بیت علیهم السلام، میراث اسلامی ما، ص ۱۲۹؛ برگرفته از ویکی شیعه