Warning: filemtime(): stat failed for /home/islamp/public_html/fa/wp-content/plugins/easy-table-of-contents/assets/js/front.min.js in /home/islamp/public_html/fa/wp-content/plugins/easy-table-of-contents/easy-table-of-contents.php on line 236
searchicon

کپی شد

مواضع سیاسی میرزا مهدی اصفهانی و شاگردان ایشان

مرحوم میرزا مهدی اصفهانی با توجه به شرایط خاص دوران زندگی‌اش در ایران که از کودتای رضاخان آغاز شد، مانند بسیاری از عالمان دیگر، موضع صریح سیاسی و علنی نداشت، البته ایشان در مباحث علمی خود، در دو جا نظریه ولایت فقیه را تبیین کرده و این ولایت را برای فقهای شیعه پدیرفته است. شاید بتوان از آن مطالب، نوع تلقی میرزا را در باب حکومت دینی نیز دریافت کرد؛ زیرا نظر ایشان در این زمینه شبیه دیدگاه مرحوم امام خمینی است.

البته شاگردان ایشان بعدها در تحولات سیاسی، مواضع مختلفی داشتند؛ از این رو میرزا را نمی‎توان در آینه شاگردانش ببینیم، چون شاگردان ایشان یک‎دست نبودند. شیخ مجتبی قزوینی از شاگردان برجسته میرزا در نهضت 15 خرداد 1342 با امام خمینی همراهی می‎کند و علمای خراسان را به حمایت از امام به قم می‎آورد. همچنین برخی دیگر از شاگردان میرزا؛ همچون مرحوم آیت‌الله شیخ حسنعلی مروارید و آیت‌الله شیخ جواد تهرانی در انقلاب اسلامی تمام اعلامیه‎ها و اطلاعیه‎های انقلابی را امضا می‎کردند و حمایت خود را از انقلاب امام خمینی نشان ‎دادند.

شاخه دیگری از شاگردان میرزا البته موضع دیگری در سیاست داشتند. برای مثال، آیت الله شیخ محمود حلبی چنین همراهی را با انقلاب نشان نداد، البته ایشان خود از پیش‌قراولان نهضت ملی نفت و از همراهان مرحوم آیت‌الله کاشانی بودند. اما ظاهرا با توجه به شرایط پیش آمده در کشور، از سیاست سرخورده شده، احساس می‎کند فضای سیاسی به نتیجه نمی‎رسد و به کار دیگری مشغول می‎شود. این‌که مرحوم شیخ محمود حلبی در مواضع سیاسی چگونه می‎اندیشید، خیلی روشن نیست؛ آیا با هرگونه حرکت سیاسی مخالف بود و یا این‌که به صورت موردی معتقد بود که این حرکت‎ها به نتیجه‎ای نمی‎رسد و یا این‌که به لحاظ شخصی معتقد بود که اولویت‎های دیگری مانند مبارزه با فرقة ضالّه بهاییت وجود دارد و اگر بخواهد وارد بحث‎های سیاسی بشود، نمی‎تواند به اولویت خود برسد، معلوم نیست. آنچه مهم است، این است‌که ایشان در سیره عملی در طول سال‎های قبل از انقلاب مبارزه پیگیرانه در راستای انقلاب نداشت و با تأسیس انجمن حجیته به وظایف فرهنگی مشغول بود. البته اعضای این انجمن از نظر سیاسی یک دست نبودند. در میان آن‎ها شخصیت‎های انقلابی بزرگی بیرون آمدند؛ مانند مرحوم آقای پرورش و در نقطه مقابل هم کسانی بودند که مواضع تندی در برابر انقلاب اسلامی داشتند. امّا از این نکته نباید غافل ماند که مواضع سیاسی شاگردان میرزا مهدی اصفهانی را نمی‎توان به خود ایشان منتسب کرد. اگر قرار باشد شخصیت سیاسی میرزا را با دقت مطالعه کنیم، باید به سخنان و سیره خود وی مراجعه نماییم و ایشان را به صورت مستقل از نظر جایگاه سیاسی و فرهنگی تحلیل کنیم.[1]

[1]. سبحانی، محمد تقی، مجله حریم امام، سال هفتم، شماره 343، ص 9.