کپی شد
مواد بنای کعبه
هنگامى كه حضرت آدم (عليه السلام) تصميم گرفت كعبه را بنا كند، جبرئيل (عليه السلام) نازل شد و دو بال خود را بر اساس ثابتى بر زمين زد كه در نتيجه، سنگها از آن جدا و سپس توسط ملائكه به سوى محل كنونى كعبه حمل گرديد.
تاريخ ارزقى، در اين زمينه مىنوسد: اينسنگ ها، از پنج كوه جدا شدند: «لبنان»، «طورزيتا»، «طورسينا»، «جودى» و «حِراء».
ثعالبى گفته است: «طور زيتا» و «طور تيناء» دو كوه هستند كه در بيت المقدّس قرار گرفتهاند. و «لبنان» كوهى در نزديكى شام است كه بدان كوه «اولياء» گفته مىشود.[1] همچنين در «مختار الصحاح» نوشته ثعالبى آمده است:
جودى، كوهى است در جزيره (موصل)[2] كه كشتى حضرت نوح پس از طوفان بر روى آن لنگر انداخت، اما طور سينا در مصر و حراء در مكه است.
در كتاب «نهاية الأرب في فنون الأَدب» نويدى در اين مورد آمده است: عبداللَّه عمر گفت: چهار كوه نزد خداوند مقدس است: «طور تينا»، «طور زيتا»، «طور سينا» و «طور تيمانا». اما طور تينا در دمشق است و طور زيتا در بيت المقدس و طور سينا همان كوهى است كه حضرت موسى (عليه السلام) بر آن قرار گرفت و اما طور تيمانا در مكه است[3].
[1] . از كتاب «عامود النسب» كه كتابى خطى مىباشد و تاكنون به چاپ نرسيده است.
[2] . برخى از صاحب نظران، كوه جودى را همان كوه آرارات دانستهاند كه در شرق كشور تركيه واقع است و قله آن ازنقاط مرزى شمال غربى ايران در فاصله ميان دو كشور ايران و تركيه قابل رؤيت مىباشد.« مترجم»
[3] . كاشانى، ملا فتح الله، تفسير منهج الصادقين في إلزام المخالفين، ج 10، ص 28.