کپی شد
مفهوم شناسی نفس
نَفْس در لغت به معنای جان، روح، روان و نشان دهنده زنده بودن است.[1]
در اصطلاح گفته اند: «نفس، جوهری است بسیط و روحانی و زنده به ذات و دانا است به قوت و فاعل به طبع و او صورتی است از صورت های عقل فعّال».[2]
حقیقت انسان (نفس) لطیفه ربانی است؛ که جنبه جسمانی و روحانی وی نیز همگی از مظاهر و جلوه های آن حقیقت اند.[3] نفس کامل ترین مظهر حق است و پیامبر اکرم (ص) فرمود: « من عرف نفسه فقد عرف ربّه؛ هر که خود را شناخت خدای خود را شناخت».[4]
[1].دهخدا، علی اکبر، لغتنامه دهخدا، مادۀ نفس.
[2] .ناصر خسرو، جامع الحکمتین، ص 89، به نقل از سجادی، سید جعفر، فرهنگ اسلامی، ج 4، ص 469 و 470.
[3] .همان ؛ یثربی، سید یحیی، عرفان عملی در اسلام، ص 128 و 129؛ یثربی، سید یحیی، عرفان نظری، ص 269.
[4] .شیخ عباس قمی، سفینة البحار، ج 2، ماده نفس.
فرم ثبت پیشنهادات و انتقادات
شما می توانید پیشنهادات و انتقادات خود را درباره این مدخل با ما درمیان بگذارید