searchicon

کپی شد

مفهوم شناسی لعن و نفرین

«لعن» در لغت به معنای طرد نمودن و دور ساختن از روى خشم است[1] و در اصطلاح اگر از ناحیه خداوند متعال باشد -چنان که از آیات قرآن کریم بر می آید[2]– به معنای دور ساختن کسی از رحمت خویش در دنیا، و در آخرت، گرفتار نمودن به عذاب و عقوبت است و اگر از ناحیه بندگان باشد، به معنای نفرین و دعا به ضرر و بر ضد دیگران است‌.[3] «نفرین» به معنای دعای بد برای مرگ، ناکامی و بدبختی کسی یا چیزی می باشد.[4] به معنای لعن، لعنت، ذم، تقبیح و نکوهش نیز آمده است.[5] به عبارت دیگر، دعا بر دو نوع است؛ مثبت که همان دعای معروف و شناخته شده است، و دعای منفی و بر ضد که نفرین باشد.

بنابر این، لعن و نفرین در برخی از موارد به معنای هم دیگر به کار می روند.



[1]. راغب اصفهانى، حسين بن محمد، المفردات في غريب القرآن، ص741، صفوان عدنان، داود، دارالعلم/ الدار الشامية، چاپ اول، دمشق/بيروت، 1412 ق.

[2]. احزاب، 57؛ آل عمران، 87؛ هود، 18.

[3]. المفردات في غريب القرآن، ص741.

[4]. انوری، حسن، فرهنگ بزرگ سخن، ج8، ص7888، انتشارات سخن، چاپ دوم، تهران، 1382ش.

[5]. دهخدا، علی اکبر، لغت نامه دهخدا، ج43، ص660، دانشگاه تهران، تهران، 1346ش.