مفهوم شناسی خودسازی

مسئلۀ خودسازی، در قرآن کریم با عنوان تزکیه و تزکی مطرح شده و معنای لغوی آن عبارت است از: پاک نمودن خود از ناپاکی ها.[1] در آیات متعددی از قرآن مجید بر اهمیت این پاک­سازی تأکید شده است؛ مثلاً در سورۀ شمس می خوانیم: “به تحقیق کسانی که نفس خود را پاک کردند، به رستگاری رسیدند و کسانی که آن را آلوده و ضایع کردند، ضرر دیدند”،[2] همچنین در آیۀ 19 سورۀ فاطر و آیات 14 و 15 سورۀ اعلی، بر این مسئله تأکید شده است.

[1] . “التزكية التطهير من الأخلاق الذميمة”؛ مجمع‏البحرين، ج  1، ص  203.

.[2] “قد افلح من زکیها و قد خاب من دسیها”، شمس، 8 – 10.