searchicon

کپی شد

مفهوم رمضان

رمضان در لغت عبارت است از: شدّت حرارت و حرارت سنگ از شدّت حرارت خورشید، و نیز گفته شده که از «حرّ» گرفته شده که به معنای برگشت از بادیه به شهر می باشد.[1]        

بنابر این وقتی گفته می شود، ارْتِمَاضاً [رمض‏] من الحزن؛ یعنی باطن آن مرد از غم و اندوه سوخت، یا وقتی گفته می شود، ارْتِمَاضاً [رمض‏] لِفُلان؛ یعنی براى فلانى اندوهگين شد، و همچنین وقتی گفته می شود، ارْتِمَاضاً [رمضتْ كبدُهُ؛ یعنی كبد او تباه شد؛ مثل اين كه گونه‏اى بيمارى آن را مى‏سوزاند.[2]

امّا در اصطلاح، رمضان نام ماه نهم از ماه هاى عربى و ماه روزه اسلامى است و آن ماه نزول قرآن است: «شَهْرُ رَمَضانَ الَّذِي أُنْزِلَ فِيهِ الْقُرْآنُ …»[3]. [4]



[1]. ابن منظور، محمد بن مكرم‏، لسان العرب، ج ‏7، ص 160، چاپ سوم‏، دار صادر، بيروت، 1414 ق‏.

[2]. مهيار، رضا، فرهنگ أبجدي عربي – فارسي، ص 41، بی تا، بی جا.

[3]. بقره، 185.

[4]. قرشى، سيد على اكبر، قاموس قرآن، ج ‏3، ص 123، چاپ ششم، دار الكتب الإسلامية، تهران، 1371 ش‏.