مفهوم اصطلاحی تقیه در قرآن

در باره لفظ «تقیه» در قرآن، گفتنی است غیر از یک مورد که در برخی از قرائت های قرآنی به جای واژه «تقاة» در آیه «… الا ان تتقوا منهم تقاة …»؛ «… مگر اینكه از آنها بپرهیزید (و برای هدف هاى مهم ترى تقیه كنید) …»،[1] واژه «تقیة» قرائت شده،[2] هیچ مورد دیگری یافت نمی شود.

اما در مورد معنای اصطلاحی تقیه در قرآن می توان گفت: جریاناتی که در قرآن از آنها به عنوان «موارد تقیه در قرآن» نام برده شده، همان مفهوم اصطلاحی قرآن باشند.[3]

[1]. آل عمران، 28.

[2]. لسان العرب، ج 15، ص 402.

[3]. ر. ک: بقره، 195؛ آل عمران، 28؛ انعام، 108؛ انعام، 76 – 78؛ نحل، 106؛ کهف، 19 و 20؛ انبیاء، 63؛ یس، 13؛ صافات، 89؛ مؤمن (غافر)، 28.