مفهوم اصطلاحی بداء از دیدگاه علمای اسلام

با توجه به منزه بودن ذات اقدس الهى از هرگونه جهل و نقص از يک سو و اسناد بداء به خداوند در متون دينى از سوى ديگر، زمينه‌اى فراهم شده تا مسئله بداء به طور گسترده از سوی دانشمندان اسلامی در منابع كلامى و تفسيرى مورد توجه و تحقيق قرار گيرد و به طور مستقل كتاب‌هايى در اين زمينه تأليف شود.

اهل سنت نيز به رغم عدم پذيرش بداء و توهم مخالفت آن با علم الهى و نسبت دادن انحصار اعتقاد آن به شيعه، روايات بداء را بيش از اماميه در كتب خود نقل كرده‌اند.[1]

[1]. مجلسی، محمد باقر، بحارالانوار، ج ‌4، ص ‌123.