مفهوم‌شناسی انتخابات

انتخابات در لغت، جمع انتخاب (election)، از مصدر «نخب»؛ به معنای اختیارکردن و برگزیدن آمده و هم‌معنای «انتقاء» به کار رفته است.[1] این واژه در اصطلاح سیاسی، در یک تعریف به معنای «فرآیند برگزیدن شخصی برای عهده‌داری منصبی عمومی از طریق رأی‌گیری»[2] ذکر شده است…، به بیان دیگر: «انتخابات وسیله‌ای است که مردم با توسل به آن، با رأی‌دادن به نامزدها یا احزاب، دست به گزینش رهبران و گردانندگان امور جامعه می‌زنند تا این منتخبان، به نمایندگی از جانب آن‌ها به ادارۀ امور و حل و فصل مسائل، مطابق با خواست و دیدگاه اکثریت رأی‌دهندگان بپردازند».[3]

یکی از حقوق‌دانان، انتخابات را یکی از فنون گزینش نمایندگان قلمداد کرده و آن را به «مجموعه عملیاتی که در جهت گزینش فرمانروایان یا تعیین ناظرانی برای مهارکردن قدرت، تدبیر شده است» تعریف نموده است.[4]

[1]. ابن منظور، محمد بن مكرم، لسان العرب، ج ‏1، ص 751 و 752.

[2]. سایت ویکی‌جو: دانشنامه آزاد فارسی.

[3]. همان.

[4]. ملک افضلی اردکانی، محسن، «ماهیت و حکم شرکت در انتخابات از منظر فقه سیاسی اسلام»، حکومت اسلامی، سال هفدهم، شماره چهارم، پیاپی 66، ص 87 و 88، به نقل از: قاضی شریعت پناهی، 1372، ص 678.