مفهوم‌شناسی قبرستان

قبرستان مکانی است که در آن‌جا قبرها در کنار هم قرار گرفته و مرده آدمی را در آن دفن می‌کنند.[1] قَبْر واژه‌ای عربی و اسم محل دفن میت است و محل اجتماع قبرها را مَقْبَرِة گویند.[2]

در آموزه‌های دینی، قبرستان مکانی مورد احترام است.[3] در میان قبرستان‌های مسلمانان برخی مانند بقیع و وادی‌السلام از جایگاه ویژه‌ای برخوردار هستند. شیعیان به دلیل ارادت به ائمه(علیهم السلام) و فرزندانشان، مردگانشان را در نزدیکی قبر آن‌ها دفن می‌کنند، این مکان‌ها اگرچه محل دفن اموات بوده و هست، اما عرفاً به آن قبرستان گفته نمی‌شود.[4]

رئیس سازمان شهرداری‌ها و دهیاری‌های ایران در سال ۱۳۸۴شمسی از رئیس فرهنگستان زبان و ادب فارسی خواستار جایگزینی واژه آرامستان به جای گورستان شد، تا بدین‌وسیله از بار معناییِ منفی و حزن‌انگیز این واژه اجتناب شود.[5]

[1] . دهخدا، لغت‌نامه دهخدا، ذیل واژه «قبر»؛ انوری، فرهنگ بزرگ سخن، ذیل واژه «قبر».

[2] . مصطفوی، التحقیق فی کلمات القرآن الکریم، ذیل واژه «قبر».

[3]. لطیفی، «احترام به قبور بزرگان دین سیره ائمه چهارگانه اهل سنت است»، خبرگزاری شبستان.

[4]. فقیه بحرالعلوم، «تاریخچه انتقال جنائز به عتبات عالیات (شهر کربلا)»، ص۱.

[5] . سایت آفتاب نیوز.