کپی شد
معنای وصیت و وصی
وصیت در لغت به معنای اندرز کردن و سفارش نمودن است.
همچنین وصی به معنای: اندرز دهنده، وصیت کننده، سفارش کننده و … آمده است. و در اصطلاح فقه؛ به کسی که موافق سفارش و وصیت کسی پس از مرگ وی در امور و اموال وی دخالت و تصرف کند، وصی می گویند.[1] به بیان دیگر، وصی به کسی می گویند که بعد از مرگ وصیت کننده، طبق وصیتنامه، حق دخل و تصرف در امور و اموال میّت را دارد؛ از این رو به امام علی (ع) به عنوان جانشین پیامبر (ص) وصی آن حضرت گفته می شود.
[1]. فرهنگ معین، واژۀ “وصی”، چاپ چهارم، تهران، نشر سرایش، 1381 ش.
فرم ثبت پیشنهادات و انتقادات
شما می توانید پیشنهادات و انتقادات خود را درباره این مدخل با ما درمیان بگذارید