معنای لغوی غزوه

غَزْوَه به فتح اول و سکون دوم جمع آن غَزْوات، از کلمه «الغزو» گرفته شده است. در لغت به معنای جنگیدن است، اسم فاعل آن «غازی‏» و جمع آن «غُزاة» و «غُزّی‏» آمده است؛ مانند قاضی ، قضاة – سابق، سُبّق، به معنای رفتن به جنگ با دشمن و غارت او.[1]