معنای شرور

“شرّ” مصدر، و جمع آن “شُرُور” به معنای بدى است. اين واژه ضد “خیر” است و شامل همۀ بدی ها و پستی ها است.^[1] آنچه به عنوان شر از آن یاد می شود؛ در عالم مجردات وجود ندارد و این بحث به عالم ماده مربوط می شود. در تحلیل معنای خیر و شر چنین گفته اند که خیر چیزی است که هر شیئی بر حسب طبیعت خود آن را طلب می کند و آن را دوست دارد و هر گاه بین چند چیز مردد شود بهترین آنها را بر می گزیند، و شر در برابر خیر است. البته شر در برابر خیر، مفهومی قریب به بداهت است. در فلسفۀ اخلاق هم خیر به وجود، وجود مطلوب و لذت؛ و شر به عدم، فقدان کمال و درد و رنج تعریف شده است.^[2]