معنای دروزیه

دروز جمع درزی است، و عوام مردم با ضم دال استعمال می‌کنند، و صحيح آن به فتح است.

در این که این کلمه ریشه ترکی دارد یا فارسی، اختلاف هست. برخی می گویند: ظاهرا این كلمه، تركی و به معناى خياط است، و از واژگانی است که به زبان عربی وارد شده است. حتى گفته می‌شود: «درز يدرز درزاً  الثوب: خاطه، و الدرزی: (یعنی) الخياط».[1]

امّا لغت‌شناسان در معنای دروز گفته‌اند: «درز» مفرد درزهای لباس است که در اصل فارسی است و معرب شده است.[2]

البته صاحب تاج العروس اضافه می‌کند: دَرْز، به فتح: نعمت‌های دنیا و لذات آن است.[3]

با توجه به این‌ که مؤسس اين فرقه (حمزة بن على زوزنى) خیاط بوده؛ لذا معنای اول درست‌تر به نظر می‌رسد و بر این اساس این فرقه به این نام شهرت یافته است.[4]

[1]. سبحانی، جعفر، بحوث في الملل و النحل، ج ‏8، ص 343.

[2]. طریحی، فخرالدین، مجمع البحرين، ج ‏4، ص 19؛ حسينى واسطى زبيدى‏، سيد مرتضى، تاج العروس من جواهر القاموس، ج ‏8، ص 65‏؛ ابن منظور، لسان العرب، به اهتمام: مير دامادى‏، سيد جمال الدين، ج ‏5، ص 348‏.

[3]. حسينى واسطى زبيدى‏، سيد مرتضى، تاج العروس من جواهر القاموس، ج ‏8، ص 65.‏

[4]. ر.ک: مشکور، محمد جواد، فرهنگ فرق اسلامى، ص 192.