Warning: filemtime(): stat failed for /home/islamp/public_html/fa/wp-content/plugins/easy-table-of-contents/assets/js/front.min.js in /home/islamp/public_html/fa/wp-content/plugins/easy-table-of-contents/easy-table-of-contents.php on line 236
searchicon

کپی شد

معنای اقامه نماز

در قرآن کریم در باره انجام نماز تعبیرات مختلفی بیان شده است:

1. تعبير به «قضاء نماز»: “فَإِذا قَضَيْتُمُ الصَّلاةَ فَاذْكُرُوا اللَّهَ قِياماً وَ قُعُوداً وَ عَلى‏ جُنُوبِكُمْ “،[1] یعنی و هنگامى كه نماز را به پايان رسانديد، خدا را ياد كنيد ايستاده، و نشسته، و در حالى كه به پهلو خوابيده‏ايد …”. در این آیه شریفه مراد از “قضاء نماز” به پایان رساندن و فارغ شدن از از انجام نماز به عنوان عبادت فردی است.

2. تعبير به «قیام بر نماز»: “إِنَّ الْمُنافِقينَ يُخادِعُونَ اللَّهَ وَ هُوَ خادِعُهُمْ وَ إِذا قامُوا إِلَى الصَّلاةِ قامُوا كُسالى‏ يُراؤُنَ النَّاسَ وَ لا يَذْكُرُونَ اللَّهَ إِلاَّ قَليلاً “؛ منافقان مى‏خواهند خدا را فريب دهند در حالى كه او آنها را فريب مى‏دهد و هنگامى كه به نماز برمى‏خيزند، با كسالت برمى‏خيزند و در برابر مردم ريا مى‏كنند و خدا را جز اندكى ياد نمى‏نمايند![2] در این آیه نیز مراد از قیام به نماز، آماده شدن یرای انجام نماز به عنوان عبادت فردی است.

3. تعبير به «اتیان نماز»: “وَ لا يَأْتُونَ الصَّلاةَ إِلاَّ وَ هُمْ كُسالى‏ وَ لا يُنْفِقُونَ إِلاَّ وَ هُمْ كارِهُونَ”؛ و نماز به جا نمى‏آورند جز با كسالت، و انفاق نمى‏كنند مگر با كراهت![3] در این آیه نیز مراد از قیام به نماز، آماده شدن یرای انجام نماز به عنوان عبادت فردی است.

4. تعبير به «اقامه نماز»، به جاى خواندن نماز: “الَّذينَ يُقيمُونَ الصَّلاةَ وَ يُؤْتُونَ الزَّكاةَ وَ هُمْ بِالْآخِرَةِ هُمْ يُوقِنُونَ”؛ همانان كه نماز را برپا مى‏دارند، و زكات را مى‏پردازند و آنها به آخرت يقين دارند.[4]

مفسران در باره تعبیر اقامه نماز می گویند: این تعبیر بالاتر از نماز خواندن هر فرد مسلمان و انجام تکلیف شخصی است، و اشاره به اين است كه مؤمنان نه تنها خودشان نماز مى‏خوانند، بلكه كارى مى‏كنند كه اين رابطه محكم با پروردگار هميشه و در همه جا برپا باشد.[5]

در تفسیر المیزان آمده است: “… اقامه، به معناى بپا داشتن هر چيز است به نحوى كه تمامى آثار آن چيز مترتب بر آن شود، و هيچ اثر و خاصيتى پنهان و مفقود نماند؛ مانند اقامۀ عدل، اقامۀ سنت، اقامه نماز، اقامه شهادت، اقامه حدود، اقامه دين و امثال آن”.[6]

در زیارت امام حسین (ع) می خوانیم: “اشهد انک قد اقمت الصلاة”؛ شهادت می دهم که تو نماز را به پاداشتی. در این جا اقامۀ نماز یعنی زنده کردن نماز، نه خواندن آن. البته در قرآن هر جا که نماز به معنای خواندن و به جا آوردن باشد با کلماتی مانند “مصلین” آمده است.
Oljedata antyder imidlertid at det kan være mer uttalt når man skiller mellom https://norgerx.com/viagra-gold-norge.html visse myke rørinsekter, spesielt med sammenlignende kontrast av luftveis, som med normal reduksjon eller fettinnhold.
[7]

بنابراین اقامۀ نماز یک معنای بالاتر و والاتر از نماز خواندن فردی دارد و به معنای زنده کردن، زنده نگه داشتن، عزت و ارزش بخشیدن به نماز در جامعه و در بین مردم است.


.[1] نساء، 103.

[2] . نساء، 142.

[3] . توبه، 54.

[4]. لقمان، 4.

[5] تفسير نمونه، ج ‏7، ص 88.

[6] ترجمه الميزان، ج ‏11، ص 62.

[7] “الا المصلین”، معارج، 22؛ “لم نک من المصلین”، مدثر، 43.