کپی شد
معنای اصطلاحی خوارج
واژه خوارج، جمع خارجى است، و آن در اصطلاح، فرقهيى اسلامى است كه بر امام على بن ابى طالب (ع) در صفين خروج كردند. و توسّعا اقوام «قيام» كننده بر ضد حاكم را «خارجون» و «خوارج» هر دو مىگويند. بعدها نيز هركس را كه بر ضد امامى خروج مىكرده كه جماعت بر امامت او اتفاق كرده بودند، خارجى مىگفتند، خواه اين خروج در روزگار صحابه بر ضد ائمه راشدين باشد، خواه پس از آنها بر ضد تابعين يا ساير حكام اسلامى.[1]
[1]. حلبى، على اصغر ، تاريخ علم كلام در ايران و جهان، ص 99، انتشارات اساطير، تهران، چاپ، دوم، 1376 ش
مباحث مرتبط:
معنای خوارجفرم ثبت پیشنهادات و انتقادات
شما می توانید پیشنهادات و انتقادات خود را درباره این مدخل با ما درمیان بگذارید