کپی شد
معایب ارز دیجیتال
شاید یکی از مهم‌ترین ایرادات وارده به ارز دیجیتال، ماهیت پیچیده پشت‌پرده آنهاست. ارزهای مرسوم، تصور ساده و عینی دارند. شما می‌توانید اسکناس و سکه را لمس کنید، ولی ایده سیستم غیرمتمرکز نظام مالی ارزهای دیجیتال، به‌راحتی قابل‌هضم نیست و مفهوم انتزاعی دارد و برای درک مفهوم آن نیاز به سطح قابل‌قبولی از دانش فناوری اطلاعات است.
بنا بر گزارش‌های بانک مرکزی اروپا، ارز دیجیتال برعکس پول‌های سنتی از قوانین و مقررات شفاف برخوردار نبوده و این می‌تواند تبدیل به چالشی جدی برای هر دولتی شود؛ چراکه راه مجرمانه، پول‌شویی[1] و… را باز می‌کند و این مشکل به خاطر ماهیت رمزگذاری شده این پول است که در آن، هویت واقعی فرستنده و گیرنده ناشناخته باقی می‌ماند. از طرفی نیز با رواج ارزهای مجازی، نقش نهادهای واسط و بانک مرکزی در تراکنش‌های کشور کم‌رنگ می‌شود و این می‌تواند خطری بسیار جدی برای سیستم پولی و مالی یک کشور باشد؛ چراکه در این صورت جایی برای اعمال سیاست‌های پولی نمی‌ماند و هیچ نظارتی بر تراکنش‌های روزانه وجود نخواهد داشت. هم‌چنین به دلیل ماهیت رمزنگاری‌شده این پول و عدم شناسایی طرفین معامله، انگیزه برای انتقال بخشی از معاملات و نگه‌داری درآمد و ثروت توسط این سیستم وجود داشته و درنتیجه فرار مالیاتی امکان‌پذیر خواهد بود. این فرار مالیاتی منجر به کاهش درآمدهای دولت شده و زمینه را برای گسترش اقتصاد غیررسمی فراهم می‌کند. ارزهای دیجیتال توسط دولت دست‌کاری نمی‌شوند، اما این بدان‌معنا نیست که قیمت ارزها بسیار پایدار است، بلکه بسیار نوسانی هستند. مقدار کل ارزهای رمزنگاری‌شده در گردش و تعداد کسب‌وکارهایی که با استفاده از آنها صورت می‌گیرد بسیار کوچک هستند. بنابراین، حتی حوادث کوچک، معاملات یا فعالیت‌های تجاری می‌تواند به‌طور قابل‌توجهی بر قیمت این ارزها تاثیر گذارد. اگر تاثیرپذیری کاهش یابد، نوسانات نیز کاهش می‌یابد.[2]
هم‌چنین مصرف بالای انرژی راه‌اندازی برخی ارزهای مجازی مشخص، از دیگر مخاطرات ارزهای دیجیتال است. طبق گزارش مشاور علمی ارشد دولت انگلستان در زمينه دفاتر کل توزیع شده، فقط در مورد بيت‌كوین، مصرف برق از یک گيگاوات فراتر می‌رود. این می‌تواند دليلی برای ترویج و سرمایه‌گذاری روی سازوکارهای بهينه‌تر اعتبارسنجی تراکنش‌ها باشد.[3]
[1]. دراصطلاح عامه از پول‌شویی اغلب به عنوان تبدیل پول کثیف به پول تمیز یاد می‌شود. به طورکلی عمل تبدیل و مخفی نگه داشتن درفرایند پول‌شویی امری حیاتی شمرده می‌شود؛ ازاین رو شاید ساده‌ترین تعریف از پول‌شویی عبارت است از: فرایند تبدیل پول نقد یا سایردارایی‌ها که از فعالیت جنایت‌کارانه ناشی شده است، با این هدف که وانمود شود که این دارایی‌ها از یک منبع قانونی و مشروع حاصل شده‌اند، اما در رابطه با منابع عمده‌ای که غالباً درمورد درآمدهای ناشی از جنایات ذکر می‌شود، می‌توان به این موارد اشاره نمود: قاچاق، کلاه‌برداری، فروش کالاهای مسروقه، حمل و نقل مواد مخدر و جنایت‌های مالی (کلاه‌برداری‌های بانکی، کلاه‌برداری از طریق کارت اعتباری، تقلب درسرمایه‌گذاری، تقلب در پیش پرداخت، کلاه‌برداری ازطریق اعلام ورشکستگی، اختلاس و نظایر آنها). سایت پرسمان، «تعریف پول‌شویی و مقابله با پول‌شویی».
[2]. جعفری، حسین، «ارز دیجیتال؛ راه‌کاری برای معضل تحریم‌‌ها»، سایت روزنامه فرهیختگان، 06/08/1399ش.
[3]. رجبی، ابوالقاسم، «ارز مجازی: قانون‌گذاری در کشورهای مختلف و پیشنهادها برای ایران»، مرکز پژوهش‌های مجلس شورای اسلامی، ص 9.