searchicon

کپی شد

مسجد و دعا

از جمله آداب مسجد دعا نمودن در مسجد است. دعا در مسجد، از جلوه‌­های یاد خدا و بردن نام نیکوی او است. از دسته­‌ای از روایات چنین برمی‌­آید که دعا در مسجد دارای فضیلتی ویژه است، تا آن­جا که حتی از عبادت­هایی مانند تلاوت قرآن کریم، برتر به شمار آمده است. به روایتی در همین زمینه اشاره می شود: «معاوية بن عمار می گويد: به امام صادق (عليه السّلام) عرض کردم: دو نفر به مسجد وارد می­شوند و در يک لحظه نمازشان را آغاز مى‏کنند، يکى از آن دو در نمازش قرآن بيشترى تلاوت مى‏کند و ديگرى بيشتر دعا مى‏نمايد و سپس هر دو در يک لحظه نمازشان را پايان مى‏دهند، کداميک افضل هستند؟ فرمود: هر دو داراى فضيلت بوده و هر دو نيک هستند. گفتم: مى‏دانم هر دو خوب هستند، ولى مى‏خواهم بدانم کدام­يک بهتر است؟ فرمود: دعا، برتر است، مگر سخن خداى متعال را نشنيدى که فرمود: مرا بخوانيد تا اجابتتان کنم، همانا کسانى که از عبادت من سرکشى کردند، آنان را با خوارى داخل جهنّم خواهم کرد،[1] به خدا قسم! منظور از عبادت، همان دعا است، به خدا قسم! دعا برتر است، به خدا قسم! دعا عبادت است، به خدا قسم! دعا شديدترين عبادت است».[2]

امام صادق (علیه السلام) به شیعیان خود فرمان می داد تا در گرفتاری­ها و سختی­ها در مسجد حضور یابند و پس از نماز برای برطرف شدن مشکلات، دعا کنند.

همچنین پیشوایان دینی خود در عمل برای دعا در مسجد، اهمیت فراوان قائل بودند. معاویه بن عمار می گوید: «امام صادق (علیه السلام) فرمود: هر گاه پدرم حاجتى از خداوند درخواست مى‏كرد، به هنگام زوال ظهر دست دعا و نيايش برمى‏داشت: ابتدا صدقه مى‏داد. بعدا عطر مى‏زد و به مسجد مى‏رفت و با نيايش به درگاه حق، حاجت خود را درخواست مى‏كرد.[3]

دعا در مسجد می تواند به صورت فردی یا جمعی برگزار شود. برپایه روایاتی که از پیشوایان دین در دست است، برگزار نمودن جلسات دعا به صورت دسته جمعی، چنانچه آسیبی به اخلاص نرساند، مطلوب و پسندیده است. پس تشکیل مجالس دعا در مسجد و خدا را در خانه خودش خواندن، عبادتی بزرگ به شمار می­آید. بی­گمان چنین دعایی در معرض اجابت پروردگار قرار دارد. برگزاری این گونه مجالس در مسجد، آن هم به طور منظم و متناسب با حال نمازگزاران مسجد، از جنبه­های تربیتی خوبی برخوردار است. این مجالس پرفیض زمینه آشنایی و اُنس مؤمنان با فرهنگ پربار دعا را فراهم می­آورد. جذابیت بخشیدن به این برنامه­ها و به ویژه سودمند و کوتاه برگزار نمودن آن می­تواند باعث جلب شمار بیشتری به دعا باشد.


[1]. غافر، 60.

[2]. ابن ادريس، محمد بن احمد، السرائر الحاوي لتحرير الفتاوي، محقق و مصحح: الموسوى، حسن بن احمد و ابن مسيح، ابو الحسن‏، ج 3، ص 551.‏

[3]. کلینی، محمد بن يعقوب، كافي، محقق و مصحح: غفارى على اكبر و آخوندى، محمد ج 2، ص 477، .