مساجد نامبارک و ملعون

اهمیت انگیزه های الهی و اغراض صحیح در ساختن مسجد تا بدان جا است که در برخی از روایات، مساجدی که از روی انگیزه های ناسالم بنا شده، مورد نکوهش قرار گرفته است؛ به عنوان مثال امام باقر (ع) در مورد برخی از مساجد کوفه می فرماید: «به انگیزه اظهار خوشحالی از کشته شدن امام حسین (ع) چهار مسجد در کوفه تجدید بنا شد: مسجد اشعث، مسجد جریر، مسجد سمّاک، مسجد شبث بن ربعی»[1] و در روایت دیگری از همین مساجد که نه تنها تجدید بنای آن با انگیزه ای ناسالم صورت گرفته، بلکه اساسا بنیان اولیه آن، با هدف تضعیف دین، پی ریزی شده است، به «مساجد ملعونه»، تعبیر شده و ائمه معصومین (ع) از نمازگزاردن در آن نهی نموده اند. امام صادق (ع) در این مورد می فرماید: «امیر المؤمنین (ع) در کوفه از نمازگزاردن در پنج مسجد نهی فرمود: مسجد اشعث بن قیس، مسجد جریر بن عبدالله بجلی، مسجد سماک بن محرمه (خرشه)، مسجد شبث ابن ربعی و مسجد الیتم (هیثم)».[2] برخی از روایات، گویای این است که هر مسجدی با انگیزه و هدف ناسالم بنا شود، نامبارک و ملعون است. البته مساجد ملعونه در کوفه، امروزه به کلی نابود و هیچ اثر و نشانه ای از آنها باقی نمانده است.[3]