مرگ زید النار

درباره وفات زید در میان صاحب‌نظران اختلاف وجود دارد اصحاب تراجم در مورد وی اقوال مختلفی دارند كه به برخی از آن‌ها اشاره می‌شود:

1. صفدی مرگ او را سال 250 قمری‌ در سامرا ذكر می‌كند و می‌گوید: «زید ندیم و هم‌نشین منتصر (خلیفه عباسی) بود».[1]
2. ابن حزم اندلسی، وفات او را در ایام خلافت المستعین بالله، پس از منتصر در سال 248 قمری ذكر می‌كند.[2]
3. 3. ابن عنبه می‌گوید: «زید در ایام خلافت مأمون به‌وسیله او مسموم شد و از دنیا رفت».[3]
4. شیخ صدوق می‌گوید: زید تا آخر خلافت متوكل زنده بود و در سامرا از دنیا رفت.[4]

لازم به ذکر است که متوکل در سال 247 قمری کشته شد و پسرش منتصر به‌جای او نشست.[5]

[1]. صفدي، خليل بن أيبك، الوافي بالوفيات، المحقق: الأرناؤوط، أحمد و مصطفى، تركي، ج 15، ص 36؛ نرم‌افزار المکتبه الشامله.

[2]. ابن حزم اندلسی، علی بن احمد، جمهرة أنساب العرب، تحقيق: لجنة من العلماء، ص 61.

[3]ابن عنبه حسنى‏، احمد بن علی، عمدة الطالب في أنساب آل أبى طالب‏، ص 202.

[4]. صدوق، محمد بن على‏، عيون أخبار الرضا (عليه السلام‏)، محقق / مصحح: ‏لاجوردى، مهدى‏، ج 2، ص 233.‏

[5]. مسعودی، على بن الحسين، مروج الذهب و معادن ‏الجوهر، تحقيق: داغر، اسعد، ج 4، ص 36 و 47.