مرعشیان قزوین

سادات مرعشی قزوین از دیرباز در این شهر می‌زیستند، آن‌ها به‌دلیل شرایط شهر قزوین، در حال تقیه بودند،اما پس از قدرت گفتن مرعشیان اصفهان در زمان صفویه، آنان نیز از موقعیت اجتماعی بالایی در قزوین برخوردار شدند، تا جایی که بعضی از آنان به‌منصب نقابت سادات قزوین و بعضی دیگر به‌سمت تولیت آستانه امام‌زاده حسین قزوین رسیدند.[1]

شهر قزوین در زمان مرعشیان تحت حکومت هیچ قدرتی نبود و ملوک الطوایف در این منطقه مشغول شورش و غارت بودند. از جمله قدرت‌های محلی در آن منطقه می‌توان به‌قدرت‌های زیر اشاره کرد:

۱. سلطان حسین پسر سلطان اویس ایلکانی در آذربایجان.

۲. شاه شجاع مظفری.

۳. عادل آقا.

۴. الموت که در اختیار کیایان هزار اسپی و گاهی اسماعیلیان بود.

به‌همین دلیل بزرگان قزوین از مرعشیان خواستند که تحت الحمایه مرعشیان قرار گیرند و این درخواست با موافقت سید فخرالدین مواجه شد و قزوین فتح به‌صلح شد و حاکمی عادل برای آن منطقه در نظر گرفته شده و مشغول به‌کار شد.[2]

[1]. شوشتری، سید نورالله، مجالس المومنین، ج 1، ص 148، به نقل از ویکی شیعه.

[2]. مرعشی، سید ظهیر الدین، تاریخ طبرستان و رویان و مازندران، به‌کوشش: بسیجی، سید محمد حسین، ص 214، به نقل از ویکی شیعه.