searchicon

کپی شد

مراکز مهم محدوده جغرافیایی یمن‏

یمن دارای مراکز و شهرهای تاریخی و با اهمیت زیادی است که مهمترین آنها عبارتند از:

  1. صنعا: شهر صنعا مرکز استانی به همین نام و یکی از قدیمی ترین پایتخت های دنیا است. این شهر مرکز سیاست و تجارت جمهوری یمن است. این شهر از زمان حضرت عیسی (علیه السلام) با این نام شناخته می شده است. قصر دار الحجر (قصر تابستانه حاکم یمن در قرن دوازدهم)، در نزدیکی صنعا قرار دارد.
  2. مأرب: مأرب مشهورترین شهر یمن باستانی است که در شرق صنعا واقع شده و پایتخت قدیمی حکومت های «سبأ» و ملکه سبأ (بلقیس) بود. شهر مأرب همان دیار سبأ است که خداوند در قرآن از آن یاد کرده و مردمانش را با سیل عرم عذاب کرده است.[1]
  3. صعده: این شهر مرکز استان صعده و یکی از مراکز اصلی است که نقش مهم و عمده ای را در دوران اسلامی ایفا نموده است. این شهر همچنین توقفگاه حُجّاج و تُجّاری که عازم مکه بودند، به شمار می آمد. شهر قدیمی این منطقه که با دیواری احاطه شده، مرکز حکومت امام الهادی (اوّلین امام زیدی های یمن) بود و مسجدی نیز به همین نام در این شهر وجود دارد که در ۲۴۳ کیلومتری شمال صنعا قرار گرفته و دارای ساختمان هایی است که دیوارهای آن در سال های بسیار دور، از گِل ساخته شده و هنوز هم پابرجا است. این شهر نیز دارای آثار باستانی و تاریخی است.
  4. شبوه: یکی دیگر از شهرهای قدیمی یمن است. شبوه به خاطر این که مرکز حکومت حضرموت بوده، در تاریخ تمدّن کهن یمن، دارای ارزش فراوانی است.
  5. ذمار: این شهر به خاطر معماری خاصّ و مدارس اسلامی آن، مشهور است. خانه های این شهر با استفاده از سنگ های سیاه زینتی ساخته شده است. این سنگ های سیاه که به طور بسیار مرتّب از آنها استفاده شده، جلوه خاصی به دیوارهای منازل این شهر داده است. مدرسه اسلامی «الشمسیه» این شهر، فارغ التحصیلان بسیاری داشته است.
  6. عدن: عدن مرکز استان عدن و مرکز اقتصادی و تجاری یمن محسوب می شود. عدن شهری باستانی است که رویدادهای تاریخی مهمی را به خود دیده است. این شهر مرکز راهبردی یمن به شمار می آید و اکنون مهم‌ترین گذرگاه طبیعی دریای عرب و اقیانوس هند و گذرگاه مهمی برای دریای سرخ است.

همچنین شهرهای؛ الحوطه، المحویت، مکلّا، الشحر، سیئون، البیضاء، یاریم، ظفار، حمام دمت، اب، جبله، تعز، الغیضه، زنگبار و حدیده از دیگر شهرهای مهم یمن هستند .[2]

[1]. «فَأَعْرَضُوا فَأَرْسَلْنا عَلَيْهِمْ سَيْلَ الْعَرِمِ وَ بَدَّلْناهُمْ بِجَنَّتَيْهِمْ جَنَّتَيْنِ ذَواتَيْ أُكُلٍ خَمْطٍ وَ أَثْلٍ وَ شَيْ‏ءٍ مِنْ سِدْرٍ قَليلٍ، ذلِكَ جَزَيْناهُمْ بِما كَفَرُوا وَ هَلْ نُجازي إِلاَّ الْكَفُورَ؛ امّا آنها (از خدا) روى گردان شدند و ما سيل ويرانگر را بر آنان فرستاديم و دو باغ (پر بركت) آنها را به دو باغ (بى ارزش) با ميوه هاى تلخ و درختان شوره گز و اندكى درخت سدر مبدّل ساختيم! اين كيفر را به دلیل كفرانشان به آنها داديم و آيا جز كفران كننده را كيفر مى دهيم»، سبأ، 16 و 17.

[2]. برگرفته از سایت ویکی شیعه.