مخالفان محمد بن عثمان بن سعید

با عنایت به نیابت و وکالت خاصه محمد بن عثمان از امام زمان (عجل الله تعالی فرجه الشریف)، به طور طبیعی دشمنان و مخالفان امام (علیه السلام)، مخالفان وی نیز به حساب می‌آیند. پس از رحلت عثمان بن سعید با این که وی به نیابت خاص فرزندش از امام (علیه السلام) تصریح نموده بود، امّا تعدادی انسان‌های جاه‌طلب و دنیاجو به مخالفت با وی پرداختند. کسانی که پس از وفات عثمان بن سعید، در نیابت فرزندش محمد تردید کردند و خود، مدعی نیابت شدند، عبارتند از:

ابو محمد حسن شریعی، محمد بن نصیر نمیری، احمد بن هلال کرخی عبرتائی، محمد بن علی بن بلال، محمد بن احمد بن عثمان معروف به ابوبکر بغدادی، اسحاق احمر، باقطانی، حسین بن منصور حلاج.[1]

[1]. غفارزاده، علی، زندگانی نواب خاص امام زمان، ص ۱۷۹؛ جباری، محمد رضا، سازمان وکالت و نقش آن در عصر ائمة (عليهم السلام‏)، ج ۲، ص ۶۹۴ – ۷۰۷.