محمد بن عثمان بن سعید و دیدن امام زمان (علیه السلام)

گرچه برخی از حکمت‌های غیبت امام زمان (علیه السلام) در روایات معصومان (علیهم السلام) بیان شده، امّا تمام آنها بیان نشده است، ولی هرچه که هست، موجب از دست رفتن  توفیق دیدار آن حضرت به نحو عمومی و همگانی شد، امّا در این میان عده‌ای خصوصا در ایام غیبت صغری به این توفیق نائل شده و به دیدار حضرت واصل شدند که از جمله آنان محمد بن عثمان؛ نائب دوم امام عصر (علیه السلام) است که به چند مورد اشاره می‌شود:

 الف) عبداللَّه بن جعفر حمیری می‌گويد: به محمّد بن عثمان عمرى گفتم: از تو همان سؤالى را مى‏كنم كه ]حضرت[ ابراهيم (علیه السلام) از پروردگارش كرد، آن‌گاه كه گفت: «پروردگارا! به من بنما كه چگونه مرده‏ها را زنده مى‏كنى؟ گفت: مگر ايمان ندارى؟ گفت: دارم، ولى‏ مى‏خواهم دلم اطمينان يابد»،[1] پس، از صاحب الأمر مرا خبر ده، آيا او را ديده‏اى؟ گفت: آرى و گردنى چنين دارد و با دست به گردن خود اشاره كرد.[2]

ب) هم‌چنین عبداللَّه بن جعفر حميرى می‌گويد: به محمد بن عثمان عمرى گفتم: صاحب الامر را ديدى؟ گفت: آرى ديدار آخر نزد خانه خدا بود كه می‌گفت: بار خدايا، آن چه به من وعده داده اى عمل كن. [3]

ج) و نیز عبداللَّه بن جعفر حميرى می‌گويد: از محمد بن عثمان عمرى (رضي الله عنه) شنيدم که می‌گفت: امام زمان (علیه السلام) را ديدم كه در مستجار به پرده كعبه چسبيده بود و می‌گفت: بار خدايا از دشمنان من انتقام بگير.[4]

د) محمد بن عثمان عمرى روايت می‌كند كه همه (عده ای که خدمت امام حسن عسکری (علیه السلام) مشرف شده بودند) گفتند: حضرت امام حسن عسكرى (عليه السّلام) در خانه خود فرزندش را به ما نشان داد و در آن موقع ما چهل نفر مرد بوديم. حضرت فرمود: بعد از من، اين امام شما و جانشين من است، از وى اطاعت و پيروى كنيد و پراكنده نشويد كه در اعتقادات دينى خود به هلاكت می‌رسيد. آگاه باشید که بعد از امروز او را نخواهید دید. (این چهل نفر) گفتند: از نزد آن حضرت خارج شدیم، مدتی کوتاهی گذشت که امام حسن عسکری (علیه السلام) رحلت فرمود.[5]

[1]. بقره، 260.

[2]. صدوق، محمد بن علی، كمال الدين و تمام النعمة، ج ‏2، ص 435؛ صدوق، محمد بن علی، كمال الدين و تمام النعمة، ترجمه: کمره‌ای، محمد باقر، ج ‏2، ص 109.

[3]. همان، ص 440؛ همان، ص 114.

[4]. همان.

[5]. طبرسی، فضل بن حسن، إعلام الورى بأعلام الهدى، ص 442.